.jpg)
Σκύρος, ένα νησί που διατηρεί ακόμα αναλλοίωτο τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Καλντερίμια, εκκλησιές και υπέροχα σπίτια με άξονα την ντόπια αρχιτεκτονική μαρτυρούν πως το αυθεντικό παραμένει κυρίαρχο στη Σκύρο και με μεγάλη μας χαρά αυτό το Πάσχα παρευρεθήκαμε στο νησί για να βιώσουμε τα Άγια Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού, μαζί με τους κατοίκους του.
Από τη Βυζαντινή περίοδο και μετά καταγράφηκαν στη Σκύρο 365 εκκλησίες, σκορπισμένες γύρω από το μεγάλο μοναστήρι και σήμερα υπάρχουν 187 ενοριακοί ναοί και εξωκλήσια.
Τα 12 Ευαγγέλια στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Λιναριά
Τη Μεγάλη Πέμπτη ανηφορίσαμε το δρόμο από το Λιμάνι της Λιναριάς και ανεβήκαμε στο λόφο που δεσπόζει από τον θαλάσσιο ορίζοντα, ζώντας την ακολουθία των 12 Ευαγγελίων στον Άγιο Νικόλαο. Μια εκκλησία κτισμένη, θαρρείς αιωρούμενη πάνω από τη θάλασσα με μια συγκλονιστική θέα στον μπλε ορίζοντα. Από εκεί ψηλά στον βράχο, ο μεγαλοπρεπής και φωτισμένος ναός του Αγίου Νικολάου της Λιναριάς μας εισήγαγε στη θρησκευτικότητα του σκυριανού Πάσχα και σε ένα θείο τελετουργικό που αντέχει στο μοντέρνο και συγκρατεί τις εθιμικές παραδόσεις στο τώρα.
Η Αποκαθήλωση στη Μελλικαρού
Μεγάλη Παρασκευή μεσημέρι και οι Σκυριανοί μας σύστησαν την κεντρική εκκλησία της Χώρας, την Παναγιά τη Μελλικαρού. Πήρε το όνομά της γιατί ως Ναός αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου, γιορτάζει στις 21 Νοεμβρίου, τότε που βγαίνουν τα μελλικάρια, όπως αποκαλούν οι Σκυριανοί τα ζουμπούλια του νησιού.
Παρευρεθήκαμε στην Αποκαθήλωση η οποία έγινε με σεμνότητα, υπέροχες βυζαντινές μελωδίες, αφήνοντας την αίσθηση της προπαρασκευής για το Πάσχα, μια νότα ενδοσκόπησης και πνευματικής αναζήτησης.
Ο Επιτάφιος στον Άγιο Ιωάννη στα Κοχύλια
Το απόγευμα στον Επιτάφιο επιλέξαμε τη δεύτερη εκκλησία, την εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου στα Κοχύλια, μια γειτονιά πιο χαμηλά στη Χώρα, όπου για να τη συναντήσουμε περάσαμε από σοκάκια με σκυριανή πέτρα, περπατήσουμε ανάμεσα στα παραδοσιακά σκυριανά σπίτια και μυρίσαμε τις ανθισμένες πασχαλιές που μοσχοβολούσαν σε ολόκληρη τη Σκύρο.
Ο Επιτάφιος του Αγιάννη ήταν στολισμένος με περισσή τέχνη και λεπτοδουλειά, ενώ τα εγκώμια εψάλησαν από μια μοναδική χορωδία γυναικών υπό τη μαεστρική καθοδήγηση της ψάλτιδος Ελισάβετ, δημιουργώντας μια πανηγυρική και συνάμα λυρική ατμόσφαιρα, σε μια μελωδική απεικόνιση των Θείων Ωδών που μας συνεπήρε. Ακολούθως, διασχίσαμε τα καλντερίμια ανάμεσα στα λευκά σκυριανά σπίτια, ανταλλάξαμε ευχές με τους ντόπιους που στέκονταν σεβαστικοί μπροστά στα σπίτια τους για να προϋπαντήσουν τον Επιτάφιο και ψάλλαμε στο καθαρό και αγνό περιβάλλον του σκυριανού τοπίου, συνοδεύοντας αυτήν τη θρησκευτική πομπή.
Το σημείο συνάντησης ήταν η Κεντρική Πλατεία της Χώρας όπου έγινε η μεγάλη συγκέντρωση των τριών Επιταφίων, καθώς εκεί συνενώθηκαν οι Επιτάφιοι του Αγίου Γεωργίου, της Μελλικαρούς και του Αγίου Ιωάννη με τους ιερείς να ψάλλουν τη «Ζωή εν Τάφω». Επιστρέφοντας στην εκκλησία του Προδρόμου ολοκληρώθηκε η ακολουθία του Επιταφίου και φύγαμε με μια ευχή που περικλείονταν στα επιτάφια δώρα, δηλαδή πέταλα από τα λουλούδια που έραναν τον Επιτάφιο και μικρά κομμάτια από τα κεριά που ήταν αναμμένα σε αυτό το περίτεχνο δημιούργημα αναπαράστασης του Τάφου του Χριστού, σύμβολα κάθαρσης που θα σταθούν όλο το χρόνο φυλαχτό στα εικονίσματα του σπιτιού μας.
Οι βόλτες στα καλντερίμια
Μέγα Σάββατο και η μέρα ήταν αφιερωμένη στην πανέμορφη Χώρα της Σκύρου. Πολύς κόσμος που την έκανε να σφύζει από ζωή, ήπιαμε απίθανο καφέ στα μαγαζιά, διασχίσαμε τα μοναδικά καλντερίμια που έβγαζαν στην πλατεία Μπρουκ, αλλά και ανεβήκαμε στο Κάστρο, όπου δεσπόζει η μονή του Αγίου Γεωργίου, πολιούχου του νησιού, και την οποία αφήσαμε για ένα μαγευτικό τέλος.
Στα σοκάκια, τα οποία συνοδεύονται και από την ένδειξη πολιτιστικές διαδρομές, παραδοθήκαμε στην εικόνα με τις μπουκαμβίλιες να αναρριχώνται στους ολόλευκους τείχους, ατενίσαμε τις κατάλευκες εκκλησίες που εντάσσονταν αρμονικά στο περιβάλλον και θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική του χαρακτηριστικού σκυριανού σπιτιού, η οποία ως αισθητικός πρωταγωνιστής δεσπόζει στον οικιστικό τοπίο.
Η Ανάσταση στην Πλατεία και τις εκκλησιές
Για Ανάσταση επιλέξαμε την κεντρική εκκλησία της Μελλικαρούς, όπου αφού μας εδόθη το Άγιο Φως, κατευθυνθήκαμε στην Πλατεία για το «Χριστός Ανέστη». Φυσικά τα βεγγαλικά με τα οποία συνόδευσαν την αναγγελία της Ανάστασης του Κυρίου φώτισαν την ατμόσφαιρα σε τρεις ζώνες. Από τη μια, στον ουρανό της Κεντρικής Πλατείας της Χώρας, ακολούθως στο βορειοδυτικό κομμάτι πάνω από τον Αγιάννη στα Κοχύλια, και τέλος πάνω στο Κάστρο του Αγιώργη, στήθηκε ένα υπερθέαμα με πυροτεχνήματα τα οποία δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα γιορτής, χαράς και ευθυμίας. Ψάλλαμε τα αναστάσιμα λόγια στην εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου στα Κοχύλια, το βράδυ της Ανάστασης σε μια εκκλησία στην οποία αναμειχθήκαμε με του Σκυριανούς, βιώνοντας το θρησκευτικό μεγαλείο της αναστάσιμης ακολουθίας με το πατροπαράδοτο και ανεπιτήδευτο νησιώτικο τελετουργικό.
Στη Μελλικαρού τελέστηκε και η ακολουθία της Αγάπης, απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, μια θρησκευτική τελετή με την οποία εξαντλήσαμε τη μοναδική και ανεπανάληπτη αίσθηση που μας άφησαν αυτές οι δύο εκκλησίες της Χώρας, απόλυτα ενταγμένες στα κοινωνικά και θρησκευτικά δρώμενα του νησιού.
Η γαστρονομία της Σκύρου
Δοκιμάσαμε τα πάντα στις γραφικές ταβέρνες τις Χώρας, μια γαστρονομία που κουβαλάει το κυρίαρχο στοιχείο του νησιού, το ατόφιο και το γνήσιο, αυτό που βγαίνει από την αυθεντικότητα της πρώτης ύλης και μαγειρεύεται όπως στην κουζίνα της σκυριανής νοικοκυράς.
Γευτήκαμε τη χαρακτηριστική μυτζήθρα της Σκύρου και τη διάσημη σκυριανή γραβιέρα, στην οποία βάλαμε το σκυριανό μέλι από ερείκι και το μέλι από θυμαρόπευκο. Επίσης στη νηστεία προτιμήσαμε τηγανητά καλαμάρια, ενώ ζητήσαμε τη λαδόπιτα που τη φάγαμε σκέτη αλλά και με ξινοτύρι. Επίσης πήραμε μαζί μας το χαρακτηριστικό ορθογώνιο σκυριανό ζυμωτό ψωμί, ενώ το Πάσχα προτιμήσαμε το κατσικάκι λεμονάτο την απόλυτη σπεσιαλιτέ της Σκύρου, αλλά και τα τηγανητά κεφτεδάκια, τα γεμάτα αρώματα από τα μυρωδικά του νησιού, όπως και τις μαρμαρίτες, πεντανόστιμες πίτες δηλαδή γεμισμένες με κολοκύθα. Για γλυκάκι δοκιμάσαμε το σκυριανό ρυζόγαλο, αληθινή πανδαισία, όπως και τα περίφημα αμυγδαλωτά τα οποία ήταν και νηστίσιμα και έτσι μας συνόδεψαν στη λιτότητα και τη διατροφική εγκράτεια της Μεγάλης Εβδομάδας.
Το μεγαλείο της γιορτής του Αγίου Γεωργίου
Οι Σκυριανοί μας άφησαν το καλύτερο για την Τετάρτη του Πάσχα, τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου, πολιούχου του νησιού, καθώς γιορτάζει η εμβληματική μονή στο Κάστρο και όλο το νησί περιστρέφεται γύρω από αυτό το τελετουργικό. Το 960 μ.Χ ανεγέρθηκε ο ναός του Αγίου Γεωργίου με οικονομική υποστήριξη των βυζαντινών αυτοκρατόρων Νικηφόρου Φωκά και Ιωάννη Τσιμισκή, ενώ μετά το 1016 κατά πάσα πιθανότητα στα μέσα του 13ου αιώνα ιδρύθηκε η μονή Αγίου Γεωργίου Σκύρου.
Παραμονή της γιορτής του Αγίου Γεωργίου οι πιστοί και τα παιδιά παίρνουν τις εικόνες σε μια λιτανεία που ξεκινά από το Κάστρο, διασχίζει το νησί και καταλήγει στο Μετόχι της μονής στην περιοχή Μαγαζιά, κοντά στη θάλασσα. Ακολούθως ανεβαίνουν στο μοναστήρι που γίνεται τραπέζι με ντόπιο γλυκό κόκκινο κρασί και κρέας από ζυγούρι, αρνί και κατσίκι τα οποία σιγοβράζονται σε καζάνια και μοιράζονται στους επισκέπτες και πιστούς για να τιμήσουν τον Άγιο. Ακολούθησε ο μεγαλοπρεπής Μέγας Εσπερινός, παρουσία και των διοικητικών αρχών του νησιού, επιδρά από τη μια, ανυψώνοντας το θρησκευτικό συναίσθημα και από την άλλη φυσιολατρικά, καθώς το τελετουργικό λαμβάνει χώρα σε ένα μνημειώδες περιβάλλον της καστρικής πολιτείας του Αγίου Γεωργίου με φόντο ένα μαγικό πορφυρό ηλιοβασίλεμα.
Το πρωί, της εορτής του πολιούχου του νησιού, η εικόνα του Αγίου Γεωργίου, μέσω σεβασμού και μεγαλοπρέπειας, διασχίζοντας τα σκυριανά καλντερίμια με τις διάσπαρτες στη Χώρα εκκλησιές ανοιχτές και με παιάνα τη μελωδία και τα ηχοχρώματα από την κρούση της καμπάνας τους, μεταφέρεται στο Δημαρχείο της Σκύρου, όπου τελείται Αγιασμός και ακολουθεί πάλι πλούσιο τραπέζι προς τιμήν του Αγίου, ο οποίος δωρίζει μέσα από την απλοχεριά των Σκυριανών, αγάπη και ευλογία σε όλους.
Αυτό ήταν το Πάσχα στη Σκύρο, δοτικό, παραδοσιακό, εθιμικό, που σε ταξιδεύει σε μια γωνιά που οι άνθρωποι κρατούν ακόμα την επαφή με μια θρησκευτική και πολιτιστική ταυτότητα που συνομιλεί έντονα με το κραταιό παρελθόν και επαναπροσδιορίζει την κοινωνία του σήμερα.
Έτσι μας αγκάλιασαν οι Σκυριανοί κι έτσι θα αγκαλιάσουν κι εσάς αν επιλέξετε να κάνετε Πάσχα στην Σκύρο, εκεί που η θρησκευτική αγαλλίαση συναντά την πνευματικότητα και την ανησυχία των ανθρώπων που αναζητούν αυτό που, με πυλώνα το παλαιό, οδηγεί την εμπειρία του μέλλοντος.
Πάσχα στη Σκύρο σημαίνει λακωνικά άνθρωπος και παράδοση, έθιμα και πολιτισμός, σε ένα νησί που τα κυοφορεί με σύνεση και τα εγκιβωτίζει στη σύγχρονη Ελλάδα, γεφυρώνοντας την απόσταση που έχει ο χρόνος με την ιστορική και παραδοσιακή μνήμη μας.
Το Πάσχα του 2026 πέφτει στις 12 Απριλίου και το δώρο που χρειάζεται να κάνετε στον εαυτό σας είναι η αγαλλίαση ενός Πάσχα στη Σκύρο, για να δημιουργήσετε μέσα από ένα τέτοιο βίωμα, αληθινές και ατόφιες αναμνήσεις ζωής.
ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ Hotel
Για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία μας να ζήσουμε αυτήν τη συγκλονιστική εμπειρία ενός Πάσχα στη Σκύρο, μας φιλοξένησε το ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ Hotel, το οποίο βρίσκεται στον δρόμο που ενώνει το λιμάνι με τη Χώρα της Σκύρου, στον οικισμό Ασπούς, λειτουργεί από το 1998 και έχει ανακαινιστεί το 2015, διατηρώντας τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής του σκυριανού πολιτισμού.
Το όνομά του το πήρε από το διπλανό όρμο, το Αχίλλι, καθώς κατά τη μυθολογία λέγεται ότι από εκεί έφυγε ο Αχιλλέας για την Τροία.
Η φιλοσοφία της οικογένειας που έχει δημιουργήσει το ξενοδοχείο Αχίλλειον έχει ως κύριο μέλημα ο επισκέπτης να χαμογελά και να φεύγει πλήρως ικανοποιημένος από τη φιλοξενία και τις υπηρεσίες.
Αποτελείται από 20 δίκλινα και τρίκλινα δωμάτια, εξοπλισμένα με TV, κλιματισμό, Mini bar και free wifi σε όλους τους χώρους του. Στο ξενοδοχείο λειτουργεί καφετέρια καθώς και μπαρ.
Το ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ διεκδικεί να μπει στις καρδιές των καλοκαιρινών επισκεπτών του, συνδυάζοντας τις ομορφιές αυτού του Σποραδίτικου νησιού, με την άνεση, την ομορφιά και το φιλικό περιβάλλον που προσφέρει.
Η θέση του είναι πολύ προνομιακή, αφού απέχει μόνο 4χλμ από την Χώρα και 5χλμ από το λιμάνι της Λιναριάς. Σε απόσταση 170 περίπου μέτρων μπορούμε να κολυμπήσουμε στα υπέροχα νερά της αμμουδερής παραλίας Ασπούς, δίπλα στον ιστορικό όρμο Αχίλλι.
Εξαιρετική είναι η θέα στη θάλασσα και τον επιβλητικό ορεινό όγκο του Κόχυλα, ενώ πολύ ευρύχωρη και ευχάριστη είναι η αίθουσα πρωινού και του καθιστικού.
Το πρωινό είναι πλούσιο και έχει τη συμμετοχή της οικογένειας με πολλά ντόπια προϊόντα, όπως μαρμελάδες που φτιάχνει η μητέρα της οικογένειας, παραδοσιακές πίτες της γιαγιάς, τυροκομικά από τον αδερφό, λαχανικά από το περιβόλι τους και πρωινά πιάτα από το γιο, ο οποίος είναι chef, αλλά και ντόπιο μέλι, ωραία τηγανόψωμα και χωριάτικα αυγά, σπιτικά κέικ, φρεσκοζυμωμένες λαδόπιτες, γιαούρτι, τεροπτάρια, χειροποίητα κουλούρια, ψωμάκια με λιαστή ντομάτα και ελιές τα οποία φτιάχνουν οι ίδιοι, κομπόστες με φρούτα εποχής δικής τους παραγωγής και πολλά άλλα εδέσματα και γεύσεις από το νησί.
Τηλέφωνο: 2222 093300
