Τι σημαίνει η ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία

Γράφει ο Γιώργος Θεοφίλης

«Αν δε δει ο Θεός χέρι ανθρώπου, δε βάζει μήτε κι αυτός το δικό του», μια φράση για την αλληλοβοήθεια που αναφώνησε ο Νίκος Καζαντζάκης. Αυτήν ακριβώς την αλληλεγγύη εκφράζει σύσσωμος ο πλανήτης απέναντι στην πολύπαθη Ουκρανία που έχει δεχτεί μια ανήκουστη στρατιωτική εισβολή και βρίσκεται στο λαβύρινθο του πολέμου.

Η ανταπόκριση του κόσμου στις δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Ουκρανία είναι συγκινητική. Από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, οι δήμοι κινητοποιήθηκαν ώστε να συνδράμουν στη διεθνή αλληλεγγύη προς τους πληγέντες του πολέμου, άλλοι σε συνεργασία με την Περιφέρεια, άλλοι σε συνεργασία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και τους «Γιατρούς του Κόσμου» και άλλοι από μόνοι τους, μετά από επικοινωνία και συνεννόηση με την ουκρανική Πρεσβεία στην Αθήνα.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας, έχουν σπεύσει στα επικαλούμενα σημεία, όπου συγκεντρώνονται είδη πρώτης ανάγκης και υγιεινής, κουβέρτες και υπνόσακοι, πάνες και βρεφικά είδη, ακόμη και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Επίσης, προετοιμάζονται αποστολές Οργανισμών όπως εκείνη «Του χαμόγελου του παιδιού», που αποτελούνται από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, γιατρούς, διασώστες, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, εθελοντές, καθώς και Κινητή Ιατρική Μονάδα (Ασθενοφόρο) και λεωφορεία για τη μεταφορά, εφόσον υπάρξει ανάγκη, μητέρων και παιδιών από τα σύνορα της Ουκρανίας προς την Ελλάδα.

Αυτό το κύμα υποστήριξης στον ουκρανικό λαό φανερώνει το αλάνθαστο ένστικτο του απλού ανθρώπου, ο οποίο εκδηλώνει τη συμπαράστασή του ως αντίδραση στον απολυταρχισμό και την ολιγαρχία. Ο απλός πολίτης, παρά τη διαφαινόμενη κρίση της εθνικής ταυτότητας, την ολοένα και αυξανόμενη κοινωνική και περιφερειακή ανισότητα, τη θεμελιώδη αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών θεσμών, εκφράζει αγόγγυστα την ευαισθησία του απέναντι στο θύμα Ουκρανία αλλά και τη μήνιδά του απέναντι στο θύτη Ρωσία. Η αμέριστη συμπαράσταση με κάθε είδους υλικοτεχνική βοήθεια δείχνει τις ακέραιες ηθικές αξίες ενός ανθρώπου που αντιδρά στην καταστροφή των πόλεων, την ερήμωση των περιοχών και το αναπόφευκτο κύμα των εκτοπίσεων.

Ο κόσμος αντιλαμβάνεται, μέσα από τη μικρή ή τη μεγάλη αρωγή, την αξία της ειρήνης. Η συνεισφορά του στον πληγέντα ουκρανικό λαό εκφράζει την αποστροφή του πλανήτη στην επέλαση των αυτοκρατοριών και στην υπερφίαλη ιδεολογία των πολιτικών ηγετών. Οι άνθρωποι που μοχθούν στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση θέλουν να υπερασπιστούν τους ομόλογούς τους Ουκρανούς καθώς διαισθάνονται την καταστροφή μιας χώρας, της περιουσίας της και των δημοκρατικών θεσμών της.

Η διάλυση ενός ανεξάρτητου έθνους όπως η Ουκρανία, ο αιμοσταγής πόλεμος στα ανατολικά της Ευρώπης, και η δυσκολία ανοικοδόμησης αυτού του κράτους με το πέρας του πολέμου μας αφορά όλους. Η συμμετοχή στο κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον Ουκρανικό λαό συνδηλώνει ότι όλοι μας ως ευρωπαίοι πολίτες καταδικάζουμε μια στυγνή επίθεση ως έγκλημα πολέμου, που δεν συνάδει με τον πολιτισμό που έχουμε δημιουργήσει, αλλά και τα όνειρα που όλοι οι άνθρωποι έχουμε γα τη ζωή. Η συνδρομή σε αυτό το ρεύμα υπεράσπισης σημαίνει ότι, ως άνθρωποι, σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πολύτιμη αξία μιας δημοκρατίας, ενώ υποδηλώνει την αντίσταση στον μεγαλεπήβολο αυταρχισμό και την πολεμική σύρραξη ως επίλυση των διαφορών.

«Μετά το ρήμα «αγαπώ», το «βοηθώ» είναι το πιο ωραίο ρήμα στον κόσμο», μας εμπνέουν τα όμορφα λόγια της Bertha von Suttner, Αυστριακής καταγωγής λογοτέχνη, ειρηνίστριας και κατόχου Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης. Ας βοηθήσουμε όσο μπορούμε τον Ουκρανικό λαό για να δείξουμε ως άνθρωποι, ότι και μέσα σε αυτό τον παραλογισμό του πολέμου, μπορούμε να αγαπάμε.