.jpg)
«Η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την αλήθεια. Η τέχνη είναι αυτό που ξεπλένει την ψυχή από την σκόνη της καθημερινότητας. Όλη η τέχνη είναι ερωτική», Πάμπλο Πικάσσο.
Από την μουσική στο θέατρο, από τον χορό στην ζωγραφική, η τέχνη εκφράζει και θεραπεύει, προσφέροντας έναν διαφορετικό τρόπο σύνδεσης με τον εαυτό και τους άλλους. Η τέχνη είναι εκείνη η ψυχική δραστηριότητα που είναι σημαντική εξαιτίας της έλξης που προκαλεί στα ανθρώπινα συναισθήματα, έχει την ικανότητα να διεγείρει το νου και το συναίσθημα. Η θεραπεία μέσω τέχνης είναι βασισμένη στην ιδέα ότι η δημιουργία τέχνης οποιασδήποτε μορφής είναι θεραπευτική, βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και είναι μια μορφή μη λεκτικής επικοινωνίας σκέψης και συναισθήματος.
Η εικαστική θεραπεία διακρίνεται από την απλή χρήση της τέχνης ή την αισθητική αγωγή. Η αισθητική αγωγή, ως αναπτυξιακή εμπειρία, προϋποθέτει την αυθόρμητη εικαστική – εκφραστική δραστηριότητα αλλά και την άσκηση, την καλλιέργεια καλλιτεχνικών δεξιοτήτων για την επίτευξη της αυτογνωσίας, τη διευκόλυνση της ανάπτυξης ακόμη και της θεραπείας. Αντιθέτως ως ευρύτερο πεδίο η εικαστική θεραπεία προσφέρει μια διέξοδο για την αυθεντική έκφραση της ανθρώπινης ψυχής, έχει ευρύτερες εφαρμογές στο πεδίο της θεραπείας, της πρόληψης, της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, καθώς και το πεδίο της αυτογνωσίας και της προσωπικής ανάπτυξης, εφαρμοσμένη δε σε ψυχιατρικά τμήματα, νοσοκομεία, σε μονάδες ή τμήματα αποκατάστασης, καθώς και στην εκπαίδευση αποδεικνύεται πολύτιμο εργαλείο. Η έκφραση μέσω της εικαστικής θεραπείας προάγει την ψυχοκοινωνική και πνευματική ανάπτυξη, βοηθά τη διαχείριση και αντιμετώπιση των συγκρούσεων και των συναισθημάτων που συνδέονται με την εμφάνιση της ψυχικής ασθένειας. Για τον λόγο αυτό αυξάνεται όλο και περισσότερο ο αριθμός των επαγγελματιών ψυχικής υγείας που εκπαιδεύονται στην εικαστική θεραπεία.
Η Μουσικοθεραπεία είναι ένα καθιερωμένο πολυδιάστατο επάγγελμα υγείας που χρησιμοποιεί τη μουσική και μουσικές δραστηριότητες για να ανταπεξέλθει στις σωματικές, ψυχολογικές, γνωσιακές και κοινωνικές ανάγκες των ατόμων με ανικανότητες. Το επάγγελμα καθιερώθηκε το 1950 ως αποτέλεσμα της εργασίας που έγινε χρησιμοποιώντας τη μουσική με ασθενείς στα νοσοκομεία περίθαλψης βετεράνων πολέμου μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Κοντά μισός αιώνας έρευνας στην μουσικοθεραπεία υποστηρίζει την αποτελεσματικότητά της σε πολλούς τομείς, όπως τη διευκόλυνση της κίνησης και τη γενική σωματική επανένταξη δίνοντας, έτσι, κίνητρα στους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν άλλες θεραπείες και παρέχονται, ακόμη, συναισθηματική υποστήριξη για ασθενείς και οικογένειες αλλά και μία διέξοδο στην έκφραση συναισθημάτων καθώς επίσης και ψυχοθεραπεία με κατεύθυνση προσανατολισμένη στη διαδικασία. Η μουσική ως μορφή θεραπείας προσφέρει ευκαιρίες για την ανάπτυξη του Εαυτού, επιφέρει την οργάνωση σε αρκετές πλευρές του ατόμου ακόμη και στο επίπεδο των νοητικών λειτουργιών και οργανώνει με έναν τρόπο σύνθετο την επίτευξη της προσωπικής αλλαγής.
Η δραματοθεραπεία είναι μια μέθοδος θεραπείας που χρησιμοποιεί τη θεατρική διαδικασία για να βοηθήσει τους ανθρώπους σε κατάσταση ψυχικής έντασης, συναισθηματικής αναταραχής ή αναπηρίας. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η δραματοθεραπεία είναι η διαδικασία «ίασης» των προβλημάτων που μπορεί να εμφανίζουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους που μπορεί να έχουν τη μορφή κάποιας δυσκολίας στο συναισθηματικό τους κόσμο είτε να εμφανίζουν κάποια μορφή αναπηρίας ψυχικής ή σωματικής. Σημαντικό είναι να τονίσουμε ότι η δραματοθεραπεία χρησιμοποιεί το θέατρο ως θεραπευτικό μέσο. Επιπλέον, η δραματοθεραπεία μπορεί να οριστεί και ως μια εφαρμογή της θεατρικής τέχνης σε κλινικό, θεραπευτικό και κοινοτικό πλαίσιο, και αφορά άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα ή διαταραχές.
Η χοροθεραπεία έχει σκοπό να εξυπηρετήσει τα άτομα μέσω της κίνησης με στόχο να οργανώσουν, να αναπτύξουν συμπεριφορές ικανές στο να καλύπτουν τις ανάγκες τους και να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός τους. Επιπλέον, ο χορός είναι θεραπευτικό μέσο που αφυπνίζει το σώμα με σκοπό να ενεργοποιήσει τα αρχέτυπα και να τα εκφράσει με δικό του τρόπο. Σύμφωνα με την ίδια είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να ενεργοποιήσει την ευχαρίστηση του σώματος, να ξανανιώσει την ψυχοσωματική ενότητα, να δώσει νόημα στις ενορμήσεις του με κινητικό λεξιλόγιο και τέλος να επαναφέρει τη μετουσίωση. Θεωρείται ότι υπάρχει αλληλεπίδραση στη σκέψη και στο σώμα, κάθε αλλαγή που πραγματοποιείται σε ένα επίπεδο επηρεάζει άμεσα και το άλλο επίπεδο. Έτσι όταν η χοροθεραπεία επιφέρει αλλαγή στο σώμα, με την σειρά της φέρνει αλλαγή στη σκέψη.
Η θεραπεία μέσω των εικαστικών τεχνών, της μουσικής, του δράματος και του χορού είναι μία υπηρεσία, ένα επάγγελμα προσανατολισμένο στον άνθρωπο. Χρησιμοποιεί δημιουργικές τεχνικές και διαδικασίες για να ενισχύσει και να βελτιώσει την φυσική, ψυχική και συναισθηματική κατάσταση των ατόμων όλων των ηλικιών Γιατί όπως άλλωστε δηλώνει ο Λέων Τολστόι, «η τέχνη είναι ένα μέσο ένωσης μεταξύ των ανθρώπων, που τους ενώνουν τα ίδια συναισθήματα και είναι απαραίτητη για την ζωή, την πρόοδο και την ευημερία των ατόμων και της ανθρωπότητας».
