.jpg)
.jpg)
.jpg)
Η απίστευτη ζωή του Μίκαελ Σουμάχερ που έγινε ντοκιμαντέρ από το Netflix έρχεται την χρονιά που συμπληρώνονται 30 χρόνια από το ντεμπούτο του Γερμανού πιλότου στην Formula 1.
Ένα ντοκιμαντέρ που για όσους μεγαλώσαμε έχοντας πρώτυπο τον Γερμανό οδηγό μας θύμισε πολλά, κυρίως όμως μας απέδειξε γιατί ήταν ο κορυφαίος όλων. Γιατί έγινε ένας τόσο τεράστιος μύθος του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ένας τεράστιος σταρ (όσο και αν ο ίδιος ποτέ δεν επιδίωξε το σταριλίκι).
Αδιαμφισβήτητα από το ντοκιμαντέρ του Netflix βγαίνει ένα συμπέρασμα: O Σουμάχερ ήταν ίσως, ο πιο ατρόμητος και ο πιο ασυμβίβαστος -με οτιδήποτε άλλο εκτός της κορυφής- οδηγός όλων των εποχών. Τελειομανής, απίστευτη πειθαρχία ακόμη και όταν είχε κατατκήσει τα πάντα, μκοναδική πίστη στον ευατό του, ακόμη και όταν όλα πήγαιναν στραβά. Ηγετικός και δουλευταράς.
Την πίστη στον εαυτό του και το πόσο ώριμος ήταν το αντιλαμβάνεσαι από τα πρώτα κιόλας λεπτά του ντοκιμαντέρ, όταν παίζει ένα στιγμιότυπο με τηλεοπτικές δηλώσεις του από το 1983, που τον δείχνει πιτσιρικά να συμμετέχει σε διεθνείς αγώνες καρτ στην Γερμανία. Το οξύμωρο όμως είναι, πως ο Σουμάχερ “κατέβαινε” στους αγώνες με την εθνική ομάδα του Λουξεμβούργου, καθώς όπως λέει ο ίδιος, η οικογένειά του δεν είχε να πληρώσει το χρηματικό ποσό που απαιτείτο για την συμμετοχή στην γερμανική ομάδα. Ενώ στο Λουξεμβούργο δεν χρειαζόταν να πληρώσει κάτι. Ο Μίκαελ Σουμάχερ προερχόμενος από την εργατική τάξη κατέρριψε και την αντίληψη, πως για να μπεις στον κόσμο της F1 πρέπει να διαθέτεις σημαντική οικονομική υποστήριξη στο ξεκίνημα μιας καριέρας.
Ο τρόπος που μιλούν σήμερα οι αντίπαλοι οδηγοί για τον Μάικλ (έτσι τον αποκαλούν), σου δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πόσο ασυμβίβαστος ήταν με την ήττα. Σου δείχνει πως δεν φοβόταν, έτρεχε στους αγώνες για έναν και μόνο σκοπό, να πάρει πρώτος την καρό σημαία!
Ο πρώτος και μεγάλος ανταγωνιστής του Μάικλ ήταν ο αείμνηστος Άιρτον Σένα. Ο οποίος είχε καταλάβει την μεγάλη δυναμική του τότε νεαρού και ανερχόμενου ταλέντου Σουμάχερ. Ο Σένα μάλιστα είχε αντιδράσει on camera για τον ριψοκίνδυνο τρόπο οδήγησης του Γερμανού. Και επειδή η ίδια η ζωή γράφει σενάρια που ξεπερνούν πολλές φορές και τους καλύτερους σεναριογράφους του κόσμου, στον αγώνα του Μαΐου του 1994 στην πίστα της Ίμολα, όταν το μονοθέσιο του Βραζιλιάνου πιλότου ξέφυγε στην στροφή Ταμπουρέλο και καρφώθηκε στις μπάρες, πίσω του ακολουθούσε σε απόσταση αναπνοής ο Σουμάχερ. Κέρδισε το τότε Γκραν Πρι και εκείνη την σεζόν στέφθηκε πρωταθλητής. Είχε γίνει μια άτυπη “παράδοση” “παραλαβή¨σκύπτρων εκείνη την αποφράδα ημέρα που όπως φαίνεται και από τα όσα δήλωσε ο ίδιος ο Σουμάχερ, τον επηρέασε στην μετέπειτα καριέρα του.
Ένα ξεχωριστό και πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής του Σουμάχερ, που αναδικνύεται και στο ντοκιμαντέρ, είναι η γυναίκα του Κορίνα. Ήταν δίπλα του πάντα, σε όλα τα ταξίδια, σε όλους τους αγώνες. Έκανε θυσίες για να μπορεί να συνυπάρχει στην τόσο πειθαρχημένη ζωή του Μίσαελ (έτσι τον αποκαλεί η ίδια). Τι πιο χαρακτηριστικό από το ηχητικό που ακούγεται μέσα από το μονοθέσιο του Γερμανού οδηγού, ο οποίος μόλις έχει τερματίσει και συνάμα έχει κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα με την Φεράρι, μετά τα σκληρά χρόνια της αμφισβήτησης. Ο Σούμι στα πρώτα λόγια του, μιλώντας με την ομάδα του μέσω της ενδοεπικοινωνίας, πανηγυρίζοντας έξαλλα λέει “Δώστε ένα μεγάλο φιλί στην Κορίνα”.
Η Κορίνα ήταν σε όλα δίπλα του. Όπως βρίσκεται και τα τελευταία 8 χρόνια, από την ημέρα δηλαδή που ο Μίκαελ Σουμάχερ έπαθε ένα τραγικό ατύχημα στις Γαλλικές Άλπεις κάνοντας σκι. Από τότε τα νέα που μαθαίνουμε για τον Σούμι και την υγεία του είναι ελάχιστα. Η Κορίνα δηλώνει “Σε όλους λείπει ο Μίσαελ, αλλά ο Μίσαελ είναι εδώ. Διαφορετικός, αλλά εδώ. Ακόμα μου δείχνει πόσο δυνατός είναι κάθε μέρα”.
Στην ταινία φαίνεται να λείπει ένας επίλογος. Και αυτό που όλοι ίσως περιμέναμε δεν είναι άλλο από το μυστήριο γύρω από την κατάσταση υγείας του Μίκαελ Σουμάχερ και το μέλλον του, όποιο μπορεί να είναι αυτό. Σίγουρα όλοι περιμένουμε ένα happy end έστω και εάν οι ελπίδες δεν είναι με το μέρας μας…
*Φωτογραφίες: Keep Fighting, Mercedes-AMG Petronas, Scuderia Ferrari
