.jpg)
Κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες συζητάμε εδώ στην υπόγα του GHETTO τι θα κάνουμε του Αγίου Βαλεντίνου. Μην προτρέχετε.. δεν εννοούμε με το ταίρι μας, αλλά τι άρθρο ή project θα παρουσιάσουμε στο σάιτ.
Ε φέτος λοιπόν, είπαμε να επιλέξουμε την καλύτερη ταινία που έχουμε δει και διαπραγματεύεται τον έρωτα σε όλες του τις εκφάνσεις.
Ακολουθεί η λίστα με τις επιλογές μας..
Πένη Θεοδοσίου
«In the Mood for Love»
Να σας πω την αλήθεια εγώ ήθελα να βάλω περισσότερες ταινίες, αλλά αποφάσισε η συντακτική ομάδα να βάλουμε από μια, τόσο ρομαντικοί είμαστε. Αυτή που θα προτείνω δεν είναι το top1 μου (το top1 είναι η Καζαμπλανκα), αλλά είναι μια ταινία που είναι μέσα στο top3 μου και επίσης σίγουρα δεν θα την βάλει κανείς άλλος!
Σκηνοθεσία: Γουόνγκ Καρ Βάι – Πρωταγωνιστούν: Μάγκι Τσενγκ, Τόνι Λιούνγκ
Στο Χονγκ Κονγκ, δύο άγνωστοι, ένας άντρας και μια γυναικά, μετακομίζουν σε γειτονικά διαμερίσματα την ίδια μέρα. Και οι δύο είναι παντρεμένοι, αλλά οι σύζυγοί τους απουσιάζουν συχνά. Με την πάροδο του χρόνου, αρχίζουν να παρατηρούν ένα ανησυχητικό μοτίβο – οι σύζυγοί τους φαίνονται πάντα να λείπουν την ίδια στιγμή. Καθώς η υποψία μετατρέπεται σε συνειδητοποίηση, έρχονται αντιμέτωποι με μια αποκαρδιωτική αλήθεια: οι σύντροφοί τους έχουν σχέση μεταξύ τους. Έτσι βρίσκουν παρηγοριά ο ένας στην παρέα του άλλου, προσπαθώντας να καταλάβουν πώς μπορεί να ξεκίνησε η σχέση, αναπαράγοντας πιθανές συζητήσεις μεταξύ των άπιστων συζύγων τους. Καθώς οι πρόβες τους θολώνουν τη γραμμή μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, ένας βαθύς, άρρητος δεσμός δημιουργείται μεταξύ τους. Ωστόσο, δεσμευμένοι από τις δικές τους αρχές, αρνούνται να υποκύψουν στην ίδια προδοσία που υπέστησαν, αρνούμενοι στον εαυτό τους τη ρομαντική σχέση που σιγοβράζει κάτω από την επιφάνεια. Τελικά, γνωρίζοντας ότι η σύνδεσή τους δεν μπορεί να διαρκέσει, ο άντρας φεύγει για τη Σιγκαπούρη, ελπίζοντας ότι η γυναίκα θα τον ακολουθήσει. Όμως η μοίρα επεμβαίνει και οι δρόμοι τους χωρίζουν, αφήνοντας την αγάπη τους ανείπωτη. Χρόνια αργότερα, ο άντρας επισκέπτεται το Angkor Wat, όπου ψιθυρίζει τα άρρητα συναισθήματά του σε μια αρχαία τρύπα στον τοίχο – μια συμβολική πράξη που θάβει την αγάπη και τις τύψεις του για πάντα
Ο σκηνοθέτης Γουόνγκ Καρ-Βάι έχει περιγράψει την ταινία ως “δύο άνθρωποι που χορεύουν μαζί αργά”. Είναι ένα έργο που ξεχειλίζει από συγκρατημένο πάθος, όπου τα βλέμματα, οι κινήσεις και οι σιωπές εκφράζουν περισσότερα από τις λέξεις. Η ταινία δεν επικεντρώνεται μόνο στον ρομαντισμό – αποκαλύπτει τις σκιές που τον συνοδεύουν, τα ανείπωτα συναισθήματα και τις επιλογές που δεν πραγματοποιήθηκαν. Κάθε στοιχείο της ταινίας – εικόνα, ήχος, διάλογος – συνεισφέρει σε ένα μεγαλύτερο, αρμονικό σύνολο. Η ταινία υποδηλώνει ότι η ίδια η αγάπη μπορεί να είναι μια λάθος μετάφραση – ένα συναίσθημα τόσο λεπτό και άπιαστο που συχνά ξεφεύγει από τον ορισμό. Τέλος η μουσική του Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι είναι ένα ποίημα.
Δεν είναι εύκολη ταινία, ψέματα δεν θα σας πω. Δεν είναι Αμερικάνικο μπλοκμπαστερ. Αλλά αν θέλεις να θυμηθείς πως είναι ο έρωτας, αν είσαι σινεφίλ και αν σε ενδιαφέρει να δεις κάτι καινούριο, σου την προτείνω!
*Ακόμα θυμάμαι τον Τσοου (πρωταγωνιστής) μερικές φορές όταν καπνίζω τσιγάρο (αυτόν και τον Μαρκορά)
**Αν σας αρέσει δείτε και το 2046 που είναι το σικουελ της ταινίας.
***Και μην ξεχνάτε ότι μπορείτε πάντα να δείτε τον Νονό
Βασίλης Ντέμης
«Μικρά Αγγλία»
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολλές ταινίες στην ταινιοθήκη μου, που το κυρίαρχο θέμα τους είναι ο έρωτας. Παρόλα αυτά, όταν έπεσε η ιδέα από την Πένη για αυτό το άρθρο που διαβάζετε, η πρώτη ταινία που ήρθε αμέσως στο μυαλό μου, είναι η «Μικρά Αγγλία», και η επιλογή μου, για πολλούς λόγους είναι ξεκάθαρη. Η ταινία του Παντελή Βούλγαρη, την οποία ομολογώ πως είδα χρόνια μετά την κυκλοφορία της, είναι ένα ερωτικό έπος για κάθε ηλικία. Μια ωδή στον ανεκπλήρωτο έρωτα.
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης – Πρωταγωνιστούν: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Πηνελόπη Τσιλίκα, Σοφία Κόκκαλη, Αννέζα Παπαδοπούλου, Μάξιμος Μουμούρης
Η Μικρά Αγγλία, είναι μια δραματική – ρομαντική ταινία εποχής, ελληνικής παραγωγής σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη, συζύγου του Βούλγαρη. Το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα, εκδόθηκε το 1997, κατέκτησε το βραβείο κρατικού μυθιστορήματος, ενώ μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Η υπόθεση διαδραματίζεται στην Άνδρο, στις δεκαετίες του 30΄μέχρι το 50΄. Το νησί λόγω της έντονης εμπορικής δραστηριότητας και της ναυτιλίας του, παραλληλίζονταν με την Μεγάλη Βρετανία και αποκαλούνταν Μικρά Αγγλία.
Κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι η Όρσα, της οποίας η μητέρα Μίνα όντας σύζυγος ναυτικού που λείπει διαρκώς σε ταξίδια, είναι αναγκασμένη να ανατρέφει μόνη της τα παιδιά της. Παντρεύει την Όρσα με τον νεαρό καπετάνιο και πλοιοκτήτη Νίκο Βατοκούζη και όχι με τον ορφανό υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ με τον οποίο είναι ερωτευμένη. Λίγα χρόνια αργότερα όταν η Όρσα δείχνει να έχει αποδεχτεί την όλη κατάσταση, ο Σπύρος, ο πρώτος και μεγάλος της έρωτας γίνεται περιζήτητος καπετάνιος και παντρεύεται την αδερφή της Μόσχα ως ένδειξη φιλοδοξίας και αντεκδίκησης με αποτέλεσμα να παγιδευτεί σ’ ένα τρίγωνο που θα του εξασφαλίσει ισόβια δυστυχία.
Η ταινία έχει μια εντυπωσιακή ειλικρίνεια και έναν ρεαλισμό, δείχνει τα κρυμμένα μυστικά των σπιτιών ειδικά σε μικρές κοινωνίες και πόσο μάλλον εκείνη την εποχή. Η κραυγή της Όρσας ραγίζει κάθε ψυχή . Μας αφήνει άφωνους το μεγαλείο του αγνού έρωτα που ποτέ δεν ξεχνά και τελικά δεν υποτάσσεται σε κανένα συμβιβασμό.
* Προφανώς ρε Πένη δεν θα διάλεγε κανείς την ταινία σου.. Μα ταινία Κινέζικης παραγωγής;;:
**Νομίζω το θέμα με τις anti-vallentines ερωτήσεις μας ταίριαζε περισσότερο (θυμηθείτε το ΕΔΩ)
Αιμιλία Ντέμη
«Twilight»
Η Απόλυτη Cringe – Ρομαντική Ταινία για τον Άγιο Βαλεντίνο
Ως περήφανος εκπρόσωπος της Gen Z, μεγάλωσα σε μια εποχή όπου τα βρικόλακες έλαμπαν στο φως του ήλιου, οι έρωτες ήταν υπερβολικά τοξικοί για να θεωρούνται cute, και το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής μας ήταν Team Edward ή Team Jacob; (Αν και τώρα ξέρουμε πως η σωστή απάντηση ήταν Team Therapy.)
Ας είμαστε ειλικρινείς: ποιος Gen Z που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει δει το Twilight; Είτε ως έφηβοι λιώναμε με τον απόλυτο cinematic έρωτα της Bella και του Edward, είτε τώρα το βλέπουμε και κλαίμε (από αμηχανία), η ταινία αυτή έχει γράψει ιστορία.
Σκηνοθεσία: Κάθριν Χάρντγουικ – Πρωταγωνιστούν: Κρίστεν Στιούαρτ, Ρόμπερτ Πάτινσον, Μπιλ Μπερκ, Νίκι Ριντ, Πίτερ Φασινέλι
Αν έχεις διαβάσει τα βιβλία – όπως εγώ, που έχω λιώσει και τα τρία – τότε ξέρεις πως κάποτε πιστεύαμε ότι ο Edward Cullen ήταν το πρότυπο του τέλειου άντρα: μυστήριος, προστατευτικός, ρομαντικός, και… έτοιμος να σε σκοτώσει ανά πάσα στιγμή γιατί η μυρωδιά σου είναι υπερβολικά δελεαστική. Cute. Αν το καλοσκεφτείς, αυτό το “I watch you sleeping at night” δεν θα έπρεπε να είναι γλυκό, αλλά το Twilight μάς έπεισε ότι ήταν. Και το πιστέψαμε.
Παρ’ όλα αυτά, η ταινία παραμένει η τέλεια επιλογή για τον Άγιο Βαλεντίνο. Γιατί; Γιατί είναι camp, γιατί είναι nostalgic cringe με την καλή έννοια, γιατί όλοι κάποτε ήμασταν είτε Team Edward είτε Team Jacob. Είναι το ultimate guilty pleasure movie για μια βραδιά με ρομαντική διάθεση αλλά και πολλά σχόλια του τύπου “πώς το βλέπαμε αυτό τόσο σοβαρά;”.
Οπότε, αν θέλεις κάτι ρομαντικό αλλά και αρκετά δραματικό ώστε να έχεις υλικό για memes, το Twilight είναι το movie night που χρειάζεσαι. Κλείσε τα φώτα, πάρε ποπ κορν, βάλε μια κουβέρτα (όχι ότι θα τη χρειαστείς – οι βρικόλακες της ταινίας δεν έχουν θερμοκρασία σώματος) και ετοιμάσου να ξαναζήσεις μια από τις πιο iconic love stories που καθόρισαν τα 2000s.
*Και αν την ώρα που ο Edward λέει “you’re like my own personal brand of heroin” δεν ανατριχιάσεις λίγο από αμηχανία, τότε μπράβο σου. Έχεις μεγαλώσει.
Γιώργος Θεοφίλης
«Pretty Woman»
Ημέρα των ερωτευμένων σημαίνει αναπόληση, φαντασία αλλά και παραμυθένιες ιστορίες. Ο έρωτας νομίζω είναι μια ουτοπία, την οποία οραματίζεσαι, δείχνει αδύνατη στην αρχή, αλλά στην πορεία γεννά ένα ταξίδι, ανεπανάληπτης αξίας, στο οποίο έχεις ήδη βγάλει εισιτήριο.
Διαλέγω για τη συγκεκριμένη μέρα την ταινία Pretty Woman με λαμπερούς πρωταγωνιστές τον Richard Gere και τη Julia Roberts γιατί ανακαλεί το παραμύθι της Σταχτοπούτας.
Σκηνοθεσία: Γκάρι Μάρσαλ – Πρωταγωνιστούν: Ρίτσαρντ Γκιρ – Τζούλια Ρόμπερτς
Στον έρωτα είμαστε όλοι φτωχοί και όταν αυτός μας καλεί μεγαλώνουμε, ομορφαίνουμε, ολοκληρωνόμαστε. Εκείνος πολυάσχολος χρηματιστής, εκείνη ταπεινή εργάτρια τους σεξ, η επαφή τους δομείται στον υλικό πλούτο και το χρήμα, ενώ στην πορεία αποκτά συναισθηματική αξία, την ηθική της άδολης αγάπης και ερμηνεύει τον παντοτινό ουτοπικό έρωτα που έχει υπερκεράσει τα γήινα ματεριαλιστικά αγαθά και τις κοινωνικές αγκυλώσεις. Είναι ο έρωτας που αγνοεί οικογενειακή προέλευση, οικονομικό υπόβαθρο και social status και βασίζεται σε αυτό που απλά λέμε δύναμη και αυθεντικότητα της καρδιάς. Ο έρωτας των δύο αλλιώτικων κόσμων στο Pretty Woman αντιπροσωπεύει αυτό ακριβώς που διαμηνύει ο Paulo Coelho: «Ο έρωτας δεν βρίσκεται στον άλλο, είναι μέσα σε μας τους ίδιους, εμείς τον ξυπνάμε. Αλλά για να τον ξυπνήσουμε, χρειαζόμαστε τον άλλο».
Ελένη Τσολάκου
«Magic in the Moonlight»
Το Magic in the Moonlight του Woody Allen είναι η ιδανική ταινία για του Αγίου Βαλεντίνου γιατί συνδυάζει έρωτα, μυστήριο και βρετανική ειρωνεία, δηλαδή ό,τι χρειάζεται μια ρομαντική βραδιά για να μην πέσει σε επικίνδυνα επίπεδα σακχάρου.
Σκηνοθεσία: Γούντι Άλεν – Πρωταγωνιστούν: Κόλιν Φερθ, Εμα Στόουν, Μάρσια Γκει Χάρντεν, Ειλιν Ατκινς
Η Έμα Στόουν υποδύεται μια χαρισματική νεαρή μέντιουμ που μπορεί – ή μήπως όχι; – να επικοινωνεί με τα πνεύματα, ενώ παράλληλα ρίχνει τα μάγια της στον σκεπτικιστή Κόλιν Φερθ.
Είναι σα να βλέπεις έναν ρομαντικό Χουντίνι, που αντί να εξαφανίζει αντικείμενα, εξαφανίζει τις λογικές αντιστάσεις του ήρωα. Μια ταινία με μαγευτικά τοπία στη Γαλλική Ριβιέρα, ένα love story που ξεκινάει με σνομπ αρνήσεις και τελικά λυγίζει κάτω από το βάρος του ρομαντισμού, και έναν άντρα να προσπαθεί απελπισμένα να πείσει τον εαυτό του ότι δεν είναι ερωτευμένος (γκουντ λακ γουίθ δατ).
