.jpg)
Στη φετινή επίσκεψή μας στο Evia Film Project θέσαμε ως κύριο και πρωταρχικό μας στόχο να μάθουμε ποιοι είναι οι άνθρωποι πίσω από το όραμα και τη διοργάνωση αυτής της μεγάλης γιορτής που στήνεται στον τόπο μας για 4η συνεχόμενη χρονιά. Η γνωριμία μας με την ομάδα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που υπογράφει αυτό το εγχείρημα, ξεκίνησε με τον Ορέστη Ανδρεαδάκη, Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ.
Ο Ορέστης είναι ένας άνθρωπος τον οποίο συναντάς σχεδόν παντού καθώς περιπλανιέσαι στις προγραμματισμένες δράσεις, και τον οποίο δε μπορείς εύκολα να προσπεράσεις αφού τον χαρακτηρίζει ένα μεγάλο χαμόγελο και μια διερευνητική μάτια που ψάχνει να συναντήσει βλέμματα ανθρώπων που μοιράζονται τον ίδιο ενθουσιασμό με το δικό του. Το Ghetto συναντήθηκε μαζί του ένα απόγευμα σε ένα μικρό τραπέζι έξω από το «Κύμα», το «Στρατηγείο» θα έλεγε κανείς της ομάδας, και του απηύθυνε κάποιες ερωτήσεις με στόχο να μπει λίγο πιο βαθιά στην ουσία αυτού του Project.
Τι είναι η δράση «Καφενείο», και γιατί η ομάδα του Project έφτασε νωρίτερα φέτος στην Εύβοια;
Για πρώτη φορά φέτος το Evia Film Project άρχισε λίγο νωρίτερα από την προγραμματισμένη ημερομηνία. Τα μέλη του προσωπικού αλλά και ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου Άκης Σακελλαρίου, αλλά και εγώ, ήρθαμε εδώ για να ενημερώσουμε τον κόσμο και κυρίως για να ακούσουμε τον κόσμο. Κάναμε βόλτες σε εστιατόρια και ταβέρνες, σε καφενεία, σε μαγαζιά και σε ξενοδοχεία εδώ στην Αιδηψό, στην Ιστιαία, στη Λίμνη και στην Αγία Άννα, και μιλήσαμε με τους ανθρώπους του τόπου για θέματα περιβάλλοντος. Ονομάσαμε αυτή τη δράση «Καφενείο», διότι πολλά πράγματα συνδέονται στην ελληνική παράδοση με αυτή τη λέξη. Ελπίζω να είμαστε καλά και του χρόνου να το κάνουμε ακόμα περισσότερο γιατί είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε με τον κόσμο και να ανταλλάσσουμε απόψεις και ιδέες για αυτό που λέμε βιώσιμη ανάπτυξη, αγάπη για το περιβάλλον και κλιματική αλλαγή.
Στο φετινό προωθητικό βίντεο του Evia Film Project που δημοσιεύσατε στα social media δηλώσατε: «Μιλάμε για αυτά που μας απασχολούν με αυτό που αγαπάμε. Το σινεμά». Πόση ανάγκη έχουμε την τέχνη μέσα σε αυτή την εποχή που η ανθρωπότητα βιώνει μια συνολική κρίση;
Η Ιστορία της ανθρωπότητας μας έχει δείξει ότι σε όλες τις περιόδους μεγάλης κρίσης και τις περιόδους που ήταν περίοδοι καμπής και αλλαγών, στις επιδημίες και τους πολέμους, το σημαντικότερο καταφύγιο και αποκούμπι ήταν η τέχνη. Είναι εκείνη η περιβόητη φράση που αποδίδεται στον Τσώρτσιλ, αλλά είναι λίγο αστικός θρύλος, πως όταν κατά τη διάρκεια του πολέμου η Αγγλία αναγκάστηκε να κάνει διάφορες περικοπές και του συνέστησαν να κάνει και περικοπές στον πολιτισμό, εκείνος είπε: «Μα, αν κόψω τον πολιτισμό, για τι πράγμα πολεμάμε;». Πάνω σε αυτό εμείς προσπαθούμε να πείσουμε τον κόσμο να δει ταινίες, να ακούσει καλές μουσικές, γιατί αυτό όλο είναι ένα ανάχωμα, μία αντίσταση σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Από την περιβαλλοντική κρίση, μέχρι τα εγκλήματα πολέμου που συμβαίνουν τόσο κοντά μας, και την άνοδο ακραίων προσωπικοτήτων που επιβουλεύονται τις θεμελιώδεις αξίες του πολιτισμού μας, όπως τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τι άλλο έχουμε εκτός από την τέχνη;
Επισκεπτόμενος κάποιος το Φεστιβάλ αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορα πως αυτό το αποτέλεσμα απαιτεί πάρα πολλή δουλειά και πολύ μεγάλο πάθος από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτό. Με τι στόχους ξεκινάτε κάθε χρονιά για να φέρετε εις πέρας αυτό το έργο;
Ναι όντως έχει πάρα πολλή δουλειά, και ευτυχώς έχει την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε επενδύσει στην περιοχή περισσότερα από 1.200.000€ για αυτά τα φεστιβάλ και το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού έχει πέσει μέσα στην περιοχή της Αιδηψού. Σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, σε θέσεις εργασίας, σε όλα αυτά που κάνουμε, και αυτός ήταν και ο ένας από τους στόχους μας. Ο άλλος στόχος ήταν να ξαναδούμε το περιβάλλον αλλιώς, να δούμε τη σχέση του με τον πολιτισμό, καθώς και να δούμε πως από αυτή τη στιγμή και ύστερα είναι ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε όλες τις καθημερινές μας δράσεις με κέντρο τη βιωσιμότητα και το σεβασμό στο περιβάλλον.
Πρέπει να ακούμε το περιβάλλον. Το περιβάλλον μιλάει κι εμείς ακούμε.
Πως ονειρεύεσαι την εξέλιξη αυτής της μεγάλης γιορτής στην Εύβοια;
Εύχομαι απλώς να συνεχίσει να συμβαίνει αυτό το πράγμα γιατί πιστεύω ότι οι κάτοικοι της περιοχής χαίρονται πολύ, αλλά χαίρονται πάρα πολύ και οι καλεσμένοι μας. Και οι έλληνες καλεσμένοι μας, αλλά κυρίως οι ξένοι. Τους αρέσει γιατί είναι αυτό που λέμε «slow festival», δηλαδή δεν έχει αυτή την τρέλα που έχουν τα μεγάλα φεστιβάλ. Ακόμα και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όταν θα έρθετε εκεί, θα δείτε ότι όλοι τρέχουμε. Εδώ περπατάμε αργά, πάμε στη θάλασσα. Οι καλεσμένοι μας έρχονται και μας λένε, «Τι ωραία που παρακολουθούμε τα project, μιλάμε για ταινίες, ανταλλάσσουμε ιδέες, σκεφτόμαστε πως θα βρούμε χρηματοδότες, αλλά αυτό το κάνουμε δίπλα στη θάλασσα, την ώρα που κολυμπάμε ή την ώρα που τρώμε ψαράκια».
Αυτό όλο είναι μια ωραία εμπειρία.
