Μελαχρινός Βελέντζας Θέατρο Lemon

Μελαχρινός Βελέντζας: «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές»

Ο δημιουργός του Lemon, Μελαχρινός Βελέντζας, ο οποίος ενσαρκώνει επί σκηνής τον πιανίστα 1900, μιλάει στο ghettomagazine.gr για το έργο που ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα από το 2018 και…

Ο δημιουργός του Lemon, Μελαχρινός Βελέντζας, ο οποίος ενσαρκώνει επί σκηνής τον πιανίστα 1900, μιλάει στο ghettomagazine.gr για το έργο που ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα από το 2018 και το οποίο επιστρέφει στη Χαλκίδα τη Δευτέρα 3 Απριλίου στο Θέατρο Παπαδημητρίου με την υποστήριξη του Θεάτρου Χαλκίδας.

Η ιστορία του πιανίστα 1900 είναι γνωστή από την ταινία «Ο θρύλος του 1900» σε σκηνοθεσία Τζιουζέπε Τορνατόρε. Τι διαφορετικό να περιμένει το κοινό της Χαλκίδας στο Lemon σε σχέση με την ταινία;

H διασκευή της Γεωργίας Τσαγκαράκη στο μονόλογο Novecento του Alessandro Baricco ανέδειξε την ποιητικότητα του κειμένου. Παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από την αφήγηση του 1900 και του μοναδικού του φίλου – τρομπετίστα Τιμ Τούνυ, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Δρίβας. Η σκέψη μας ήταν να δημιουργηθεί μία χειροποίητη παράσταση σωματικού θεάτρου για δύο ηθοποιούς, όπου η πρόζα, η μουσική, ο χορός, το τραγούδι θα εξυπηρετούσαν την πρόθεση να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία με άμεσο τρόπο συναντώντας τη φράση του Bariccο: “Kανείς δεν είναι ξεγραμμένος άμα έχει έτοιμη μια καλή ιστορία και κάποιον για να του τη διηγηθεί”.

Τι κεντρίζει το ενδιαφέρον σας σε αυτή την ιστορία; 

Ο φόβος του 1900 να τολμήσει να κατέβει από το καράβι στο οποίο γεννήθηκε. Βέβαια στην εξέλιξη του έργου αυτή η αδυναμία γίνεται δύναμη και συνειδητή επιλογή. 0 1900 επιλέγει να μην κατέβει από το Βιρτζίνιαν, γιατί εκεί πάνω νιώθει ευτυχισμένος. Αν κατέβαινε στη στεριά, τότε όπως λέει ο ίδιος, σ’ εκείνη την απέραντη πολιτεία που δεν γνώριζε «δεν υπάρχει μουσική που μπορείς να παίξεις. Κάθεσαι σε λάθος σκαμνάκι». Επιλέγει λοιπόν να μείνει για πάντα εκεί όπου νιώθει ζεστά και οικεία. Σ’ εκείνο το «εκεί» που δεν έγινε ποτέ «εδώ» ματαιώνοντας τα σχέδια για μία άλλη ζωή. Μα επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα πως ο τρόπος που θα επιλέξει να ζήσει ο κάθε άνθρωπος είναι κάτι που δεν υπακούει σε νόρμες. Είναι και πρέπει να είναι μια προσωπική επιλογή. Αυτό τελικά μας κάνει ελεύθερους και ανεξάρτητους.

Έχουν γραφτεί πολλά για το πρωτότυπο ταξίδι του Lemon «ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα» με αυτή την παραγωγή. Πώς μπορείτε κάθε φορά να παρουσιάζετε την παράσταση σε διαφορετικό θεατρικό χώρο; 

Ξεκινώντας από τη φράση «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές», ως καλλιτέχνης, αναζητώ τρόπους οργανικής σύνδεσης του θεάτρου με την κοινωνία. Είναι φορές που οι παραδοσιακοί χώροι λειτουργούν κάπως αποστειρωμένα. Αντίθετα, ένα αχαρτογράφητο (θεατρικά) σημείο μου δίνει την ελευθερία να σκιαγραφήσω μία συνολική αφήγηση που ξεπερνά τα όρια της παράστασης και φτάνει έως του σημείου «ο τόπος να αφηγείται την ιστορία». Ακόμα όμως και όταν παίζουμε σε κλειστά θέατρα αντιμετωπίζουμε αυτές τις παραστάσεις με ανάλογο τρόπο: όχι παίρνοντας ως δεδομένο το σκηνικό χώρο, αλλά προσαρμόζοντας εκ νέου την ιστορία μέσα από ένα δημιουργικό διάλογο με το κάθε φορά διαφορετικό μέρος. Το ταξίδι του Lemon από το 2018 μέχρι και σήμερα είναι μία έρευνα πάνω σε διαφορετικούς τρόπους αφήγησης της ίδιας ιστορίας. Γι’ αυτό και υπάρχουν θεατές που επιθυμούν να ξαναδούν την παράσταση. Διότι δεν είναι ποτέ η ίδια, επειδή και ο τόπος παρουσίασής της διαρκώς αλλάζει.

Το πιάνο παίζει σημαντικό ρόλο στην παράσταση. Ταυτόχρονα είστε και ο ίδιος πιανίστας. Μιλήστε μας για αυτή τη σύνδεση.  

Το πιάνο είναι ο ζωτικός χώρος όπου γεννιέται, ζει και παραμένει για πάντα ο 1900. Επίσης, είμαι και ο ίδιος πιανίστας οπότε υπάρχει μια διαφορετική σύνδεση με τον 1900. Αυτή τη σχέση, εκτός από το υποκριτικό κομμάτι, αποδώσαμε στην παράσταση επιλέγοντας να παίζω ζωντανά πιάνο επί σκηνής.

Ποιους σταθμούς του ταξιδιού σας έχετε ξεχωρίσει ως τώρα; 

Η επιλογή για το πού θα παρουσιάζεται αυτό το έργο σχετίζεται με αυτό που βιώνει ο 1900 -ζει στη θάλασσα, δοκιμάζει να κατέβει στη στεριά, μένει μετέωρος ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα-. Έχουμε παίξει εν πλω, σε αγκυροβολημένα καράβια, σε καρνάγια, σε κτήμα λεμονιών, σε λιμνοθάλασσα πέρα από τα παραδοσιακά θέατρα και τα κεντρικά Φεστιβάλ. Και οι περισσότερες επιλογές χαρακτηρίζονται από την πρόθεσή για μία πρόταση πολιτιστικής αποκέντρωσης. Μετά το τέλος της κάθε παράστασης, η παραλία θα είναι πάλι παραλία, το ferry-boat πάλι θα μεταφέρει αυτοκίνητα και επιβάτες. Αλλά ο τόπος και οι άνθρωποί του θα φέρουν πλέον την ανάμνηση της παράστασης.

Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί του Lemon;

Μετά τη Χαλκίδα, θα ταξιδέψουμε στη Σύρο και το θέατρο Απόλλων (31/5). Προσεχώς θα ανακοινωθεί και το πρόγραμμα των καλοκαιρινών παραστάσεων που θα περιλαμβάνουν την Κρήτη και τη Γαύδο, την Πελοπόννησο, τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, τις Κυκλάδες. Για το χειμώνα εξετάζουμε να κάνουμε ένα δεύτερο κύκλο παραστάσεων στο ιστορικό ξενοδοχείο Μπάγκειον της Αθήνας, ενώ προετοιμαζόμαστε και για το ταξίδι της παράστασης στο εξωτερικό. Φέτος, συμπληρώνουμε πέντε χρόνια και κάθε παράσταση για εμάς είναι γιορτή.

Προσκαλούμε λοιπόν τους θεατές του κάθε τόπου να γνωρίσουν από κοντά αυτό το ταξίδι και τον πολύπλευρο χαρακτήρα του. Μέλημά μου είναι αφενός η πολιτιστική αποκέντρωση, δηλαδή να κάνω θέατρο σε μέρη όπου η κυρίαρχη πολιτιστική παραγωγή δεν επιλέγει να πάει. Αφετέρου, το Lemon είναι μία ανεξάρτητη παραγωγή που θέλω να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Ακριβώς για να αρθρώσω ότι τα πράγματα μπορούν να συμβούν όταν υπάρχει όραμα, πίστη, μεράκι και οργάνωση. Είναι και μία πράξη αντίστασης απέναντι στην απαξίωση που βιώνει το επάγγελμα του καλλιτέχνη στην Ελλάδα. Ένας εναλλακτικός τρόπος να δημιουργήσει κανείς το δικό του πλαίσιο προτείνοντας νέους τρόπους αφήγησης και καλλιτεχνικής παραγωγής.

Κλείνοντας τη συνέντευξη μας, ποια είναι τα επόμενα προσωπικά σας σχέδια;

Το καλοκαίρι, εκτός της περιοδείας του Lemon, θα έχω τη χαρά να συμμετέχω σε μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου που θα παρουσιαστεί στη Μικρή Επίδαυρο. Τις επόμενες μέρες θα παρουσιαστεί το πρόγραμμα του Φεστιβάλ με όλες τις λεπτομέρειες. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον σύγχρονο έργο σε σκηνοθεσία Έμιλυς Λουίζου.

Πληροφορίες παράστασης

Δευτέρα 3 Απριλίου, 21:00
Θέατρο Παπαδημητρίου, Σιώκου 1, Χαλκίδα 34100

Εισιτήριο: 16€, 13€ μειωμένο (ανέργων, φοιτητικό, ΑμεΑ, πολυτέκνων, άνω των 65, κάτω των 18, ατέλεια ηθοποιού). 

Ομαδικό εισιτήριο: 13€ (15 ατόμων και άνω) 
Τηλέφωνο ομαδικών κρατήσεων: 698 712 6304

Προπώληση: viva.gr

Πληροφορίες: 697 777 3875 | lemon@melachrinosvelentzas.com

Χορηγός Επικοινωνίας: GHETTO MAGAZINE

GHETTO Magazine

Το www.ghettomagazine.gr καλύπτει ό,τι είναι νέο και σημαντικό στη Χαλκίδα την Εύβοια και τη Βοιωτία. Οι άνθρωποι, οι τέχνες, ο πολιτισμός, ένας οδηγός πόλης και προορισμών, η διασκέδαση, όλα σε ένα GHETTO.
To No.1 και μοναδικό online περιοδικό της Εύβοιας και της Βοιωτίας.

Best of GHETTO

Scroll to Top