Α, ρε Μαλβίνα! Πόσο ολοκληρωμένη προσωπικότητα ήσουν!
Η Μαλβίνα Κάραλη, ήταν ένα από τα πιο κοφτερά μυαλά που πέρασαν από την Ελλάδα, μια γυναίκα με απόλυτο τσαγανό και καυστικό χιούμορ και ταυτόχρονα μια γυναίκα με πάθος και πολλά πάθη!
Ύμνησε τον έρωτα, αλλά τον ισοπέδωσε κιόλας, έδειξε τον δυναμισμό της, αλλά και όλες της τις αδυναμίες, στάθηκε απέναντι σε «μεγάλα κεφάλια» της πολιτικής και τους έκανε σκόνη με τις φαρμακερές της ατάκες!
Ένα πρόσωπο που λείπει πολύ από την ελληνική δημοσιογραφία, την τηλεόραση και τη συγγραφική κοινότητα…
Γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1954 στη Χαλκίδα ως Μαρία Ελένη Σακκά, φοίτησε στο Αρσάκειο όπου είχε επεισοδιακά μαθητικά χρόνια, σπούδασε κυβερνητική στο Παρίσι.
Κείμενα της φιλοξένησαν η Απογευματική, η Ελευθεροτυπία, το Φαντάζιο, τα Επίκαιρα, η Γυναίκα, το Κλικ, το Ο1, το Symblo του Επενδυτή.
Τηλεοπτικά έχει αφήσει ιστορία κυρίως με τις απολύτως προσωπικές και ιδιαίτερες συνεντεύξεις επωνύμων που έκανε στο Seven και βέβαια με τα σατυρικά δελτία ειδήσεων Malvina Line (ΣΚΑΪ), Malvina Hostess (Mega), Μalvina Rixten.
Έγραψε τα βιβλία «Αθώος σαν αγαπημένος» (εκδ. Καστανιώτη), «Τα κορίτσια της Σαβάνα» (εκδ. Νεφέλη), «Πιο πολύ, πιο πολλοί» (εκδ. Αστάρτη), τη συλλογή δημοσιευμάτων «Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες» από την περίοδο 1989-1996 (εκδ. Κάκτος) και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο «Η κουζίνα της Μαλβίνας-Μαλβινέζικα» (εκδ. Αστάρτη). Επίσης, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη («Γλυκό κορίτσι»).
Πέθανε στην Αθήνα, στις 7 Ιουνίου 2002, ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
«Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον… διαφορετικά είσαι βλάκας»
«Άντρας είναι ένας. Ο άντρας μου»…. «Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μην ανησυχήσει»
«Σπάστηκα με την ατάκα σου “Κοίτα να διασκεδάσεις”. Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα. – γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς»
«Δε θα μπορούσα να είμαι ποτέ με έναν οικοδόμο ή γιατρό ή πολιτικό μηχανικό. Θα μπορούσα να είμαι μόνο με έναν άνθρωπο που εκφράζεται…. Πρέπει κάτι να τον τρώει, να του καίει τα σπλάχνα»
«Υποπτεύομαι βαθύτατα όσους διαφημίζουν την ευτυχία τους, ακόμη κι εμένα, όποτε το έχω κάνει. Η απάντησή μου είναι: είμαι σχετικά καλά και είμαι ευγνώμων…»
«Στα σίγουρα γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, αλλά για μεγαλύτερη σιγουριά: το πιο ωραίο γέλιο ανήκει στα προσωπάκια που φτιάχτηκαν από πίκρες και από δάκρυα, από ξεφτίλες και στριμώγματα».
«Έχω έμμονες ιδέες. Που για μένα δεν είναι άλλο παρά αβλαβή τσιμπούρια της σκέψης.»