Από το Μπλε Λεμόνι
Διασκευή: Μιχάλης Μακρόπουλος
Εικονογράφηση: Θέντα Μιμηλάκη
Ηλικίες: 9+
Εκδόσεις: Διόπτρα
“Εχθρός μας δεν είναι κάθε άνθρωπος, αλλά μονάχα αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ότι άνθρωποι και ζώα, όλοι μας, είμαστε σύντροφοι σε τούτη τη γη.”
Κάθε σχολική τάξη, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, είναι μια μικρο-απεικόνιση της κοινωνίας. Περικλείει διάφορους τύπους προσωπικοτήτων και ο καθένας έχει τον “ρόλο” του. Μέσα από αυτές τις μικρότερες κοινωνίες ξεκινάει και η κοινωνική και πολιτική γαλούχηση των μελλοντικών ενεργών πολιτών κάθε κοινωνίας. Και αυτό το βιβλίο αξίζει να βρει τη θέση του μέσα στις σχολικές τάξεις και κάθε σπίτι γιατί, εικάζω ότι, κανείς δεν θα ήθελε να εκκολάψει έναν Τζόουνς, έναν Ναπολέοντα, έναν Φωνακλά…
Ο Μιχάλης Μακρόπουλος μας χαρίζει μια εξαιρετική διασκευή, που δε χάνει τίποτα νοηματικά από τη δυστοπία του Όργουελ. Οι έννοιες της δικτατορίας, της κατάχρησης εξουσίας, της απληστίας, του δόλου, της λασπολογίας προς προσωπικό όφελος, είναι όλα εδώ. Αλλά και έννοιες όπως η δημοκρατία, η περηφάνια, η ισότητα, η διεκδίκηση και η αξιοκρατία.
Το κείμενο υπερισχύει, η πλοκή κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο με αλλεπάλληλα σασπένς, μέχρις ότου έρθει η δικαίωση και όλα πάρουν τη δίκαιη τροπή που τους αξίζει.
Ο δρόμος για την ισότητα δεν είναι απλός, ούτε εύκολος, ούτε όλοι είναι διατεθειμένοι να τον ακολουθήσουν. Αλλά ποτέ δεν είσαι πολύ μικρός για να τον μάθεις και να τον ασπαστείς.
Δραστηριότητα βασισμένη στο βιβλίο “Η φάρμα των ζώων”:
• Διαβάζουμε την ιστορία.
• Συζητάμε με τα παιδιά πως ένιωσαν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης (τι συναισθήματα ένιωσαν και σε ποια σημεία).
• Συζητάμε έννοιες όπως ισότητα, δημοκρατία, δικτατορία κα.
• Αναζητούμε πληροφορίες για τον Τζορτζ Όργουελ και τη βιβλιογραφία του.
Για παιδιά δημοτικού:
Ζητάτε από τα παιδιά να γράψουν μια ιστορία που θα ξεκινάει με τη φράση:
” Μια μέρα ξύπνησα και μου απαγόρευσαν να παίζω και να γελάω”. Το κάθε παιδί διαβάζει την ιστορία του και περιγράφει τα συναισθήματα που ένιωσε κατά τη διάρκεια της συγγραφής.
Tip: Μπορείτε να βάλετε οποιαδήποτε συνθήκη σκεφτείτε, αρκεί να εμπλέκει τα παιδιά σε μια κατάσταση ανελευθερίας. Η συνθήκη μπορεί να είναι και εμπνευσμένη από το “1984”, για παράδειγμα “Ένα πρωί ξυπνάτε και κάποιος παρακολουθεί κάθε σας κίνηση”.