Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στα συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα για την τραγωδία στα Τέμπη, με κεντρικό σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο», όπως ακούγεται να λέει ένα από τα θύματα της τραγωδίας σε ηχητικό ντοκουμέντο, που πρόσφατα βγήκε στην δημοσιότητα, την Κυριακή 26 Ιανουαρίου.
Από την Παρασκευή αναρωτιόμουν αν το κάλεσμα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, θα έβρισκε ανταπόκριση από τους ανθρώπους της πόλης της Χαλκίδας.
Είχα μια ελπίδα, πως η συγκέντρωση του κόσμου, για αυτόν τον σκοπό, θα περάσει κάθε προηγούμενο. Από τις 11 η ώρα το πρωί της Κυριακής, όπως κυκλοφορούσαμε στην πόλη με τα πόδια, υπήρχε μια αίσθηση πως όλοι κατευθυνόντουσαν στην ίδια πλατεία. Και όταν φτάσαμε εκεί, η ελπίδα έγινε ..ανάσα.

Η συμμετοχή ήταν πραγματικά συγκινητική.

Το πλήθος που συγκεντρώθηκε στην πλατεία ταχυδρομείου, πίσω από τα δικαστήρια της πόλης, αλλά και πέριξ στους κεντρικούς δρόμους, ήταν υπερκομματικό. Διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικές γενιές, κάθε ηλικίας, οικογένειες, παιδιά. Ελάχιστα πανό, ελάχιστες σημαίες. Ένιωθες πως πραγματικά δεν είχε υποκινήσει κανείς, κανέναν, για να βρεθεί εκεί.

Ήταν μια αυθόρμητη συμμετοχή ώστε να δηλώσει ο κόσμος τον πόνο του, την θλίψη του, την συμπαράσταση του, αλλά και να φωνάξει δυνατά την απαίτηση για δικαιοσύνη.

Για τη Χαλκίδα, που δεν είναι μαθημένη σε συλλαλητήρια και δεν έχει δείξει καλά αντανακλαστικά σε κοινωνικά θέματα στο παρελθόν, αυτή η Κυριακή έδωσε μια ανάσα σε όλους μας. Πως υπάρχει και αυτή η πλευρά της πόλης. Και θα βγαίνει όλο και περισσότερο στο φως.
Η αυθόρμητη συγκέντρωση ανθρώπων στο κέντρο της πόλης, ήταν και ένα ισχυρό μήνυμα για όλα όσα άσχημα και δύσκολα, συμβαίνουν στις ζωές μας τα τελευταία χρόνια. Ήταν μια δήλωση.
Ιστορικές στιγμές έζησε όλη η χώρα την Κυριακή (26/01), με εκατομμύρια κόσμου να κατακλύζουν πόλεις ανά την επικράτεια, χωριά, νησιά, ακόμα και δεκάδες πόλεις του εξωτερικού, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, που ζητούν άμεση έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας και απόδοση δικαιοσύνης για το έγκλημα των Τεμπών.
Και η παρακάτω φωτογραφία περνάει στην ιστορία της πόλης της Χαλκίδας.

Βρεθήκαμε όλοι εκεί, για τη μνήμη τους, για τους γονείς τους, για την αξιοπρέπεια μας.
