Η ακροδεξιά στροφή του 12,77% και η προσέγγιση της δημοκρατίας

«Το εκκρεμές του νου πάλλεται μεταξύ λογικού και παραλόγου, όχι μεταξύ σωστού και λάθους», μια προσέγγιση της ανθρώπινης συμπεριφοράς από τον Καρλ Γιουνγκ, εισηγητή της αναλυτικής ψυχολογίας.

Η κάλπη, μετά τις επιλογές των Ελλήνων ψηφοφόρων, ανέδειξε μια οκτακομματική Bουλή και δυστυχώς, μπορούμε να το εκφράσουμε, ένα ακροδεξιό μόρφωμα που φτάνει ποσοστιαία το 12,77%.

Η ακροδεξιά αυτή προτίμηση του εγχώριου εκλογικού σώματος δείχνει αναμφίβολα μια τάση της ελληνικής κοινωνίας να επιβραβεύσει τη ρητορική της ξενοφοβίας και της αμφισβήτησης των φιλελεύθερων κατακτήσεων των προηγούμενων χρόνων. Παράλληλα αποδεικνύει και τη μετάλλαξη της συλλογικής συνείδησης που σε ένα περιβάλλον μνημονίων και πανδημίας πριμοδοτεί την απολυταρχική σκέψη και τις ακραίες αντιλήψεις. Το πιο ανησυχητικό ίσως να είναι ότι το ακροδεξιό κόμμα των Σπαρτιατών συγκέντρωσε 9,2% στις ηλικίες 17-34, κάτι που αποδεικνύει ότι οι νέοι που θα έπρεπε να είναι αυτοί που θα αγκάλιαζαν ευρέως τις δημοκρατικές αρχές, έχουν εμπεδώσει ακραίες πολιτικές και ίσως ενστερνιστεί παρωχημένες και επικίνδυνες συμπεριφορές.

«Για πρώτη φορά, η ΝΔ καταφέρνει μέσα σε μια 4ετία, ούσα κυβέρνηση, να αυξήσει τα ποσοστά της, να κερδίσει περισσότερους φίλους, αλλά κυρίως αυτό το οποίο πετύχαμε είναι να κλείσουμε οριστικά τον κύκλο του διχασμού και της τοξικότητας που άνοιξε πριν από μία δεκαετία», δήλωσε ο εκ νέου πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Στην πραγματικότητα εγκαινιάζεται μια καινούργια περίοδος που θα κινείται πέραν του διχασμού και της τοξικότητας, στην οποία θα αρχίσουν να αμφισβητούνται δημοκρατικές και φιλελεύθερες κατακτήσεις των ευπαθών ομάδων της κοινωνίας και των ομάδων που βρίσκονταν στο κοινωνικό περιθώριο. Δεν θα εκπλαγεί κανείς, νομίζω, αν τα ακραία αυτά κόμματα, την επαύριον ημέρα ξεκινήσουν και εντός Βουλής την πολεμική σε θέματα όπως οι αμβλώσεις, η έμφυλη ισότητα, το προσφυγικό, υπό τη «σημαία» της ισλαμοφοβίας και της αμφισβήτησης των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων.

Η ελληνική κοινωνία εν μέσω ιστορικού ποσοστού αποχής επέλεξε να πριμοδοτήσει ακροδεξιές πολιτικές σε μια μετατόπιση του πολιτικού άξονα προς τα άκρα. Παράλληλα επέλεξε να θέσει την ανθρωποκεντρική πολιτική στο περιθώριο προβάλλοντας στο προσκήνιο έναν καλλωπισμένο πατριωτισμό και κάποια καμουφλαρισμένα ιδεώδη που κατά βάθος υποσκάπτουν το ανώτερο αγαθό της κατάκτησης του πολιτισμένου ανθρώπου, την ουσιώδη ελευθερία.

«Ο θαυμασμός ενός ανθρώπου για το απολυταρχικό πολίτευμα είναι ευθέως ανάλογος με την περιφρόνηση που αισθάνεται για τους συνανθρώπους του». Alexis de Tocqueville, Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος, (1805-1859).