Fata Morgana στο Λευκαντί: «Ιπτάμενο» καΐκι φαινόταν από την ακτή

Το πρωί της Τρίτης στα ανοιχτά της παραλίας Λευκαντί, παρατηρήθηκε το φαινόμενο Fata Morgana: Ένα καΐκι φαινόταν σαν να αιωρείται πάνω από τη θάλασσα, σαν να ήταν «ιπτάμενο».

Το στιγμιότυπο απαθανάτισε η Άννα Παπαθανασίου, και η φωτογραφία της όπως και το φαινόμενο είναι εντυπωσιακά.

Πρόκειται για το φαινόμενο «αιώρησης» πλοίων. Στην φωτογραφία φαίνεται σαν να κινείται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας – ενώ στην πραγματικότητα έχει αντιστραφεί το είδωλό του, καθώς πρόκειται για μια οφθαλμαπάτη, σε ένα φαινόμενο που είναι γνωστό ως Fata Morgana.

Το φαινόμενο Fata Morgana

Το φαινόμενο Fata Morgana δημιουργείται χάρη στη θερμοκρασιακή αναστροφή εφαπτόμενων ατμοσφαιρικών στρωμάτων. Ανήκει στα μετεωρολογικά φαινόμενα και ουσιαστικά δημιουργεί μια οφθαλμαπάτη. Έτσι, τα αντικείμενα που βρίσκονται μακριά στον ορίζοντα, που συνήθως είναι πλοία, αλλά επίσης μπορεί να είναι νησιά, κρημνοί ή παγόβουνα, εμφανίζονται ως σύνθετα. Ο παρατηρητής βλέπει δύο είδωλα του ίδιου αντικειμένου ενωμένα αντίστροφα, κατά κορυφή.

Επιστημονικά, το φαινόμενο εξηγείται ως η αλληλεπίδραση του ζεστού υπερκείμενου αέρα και του πυκνότερου ψυχρού αέρα κοντά στην επιφάνεια του εδάφους. Αυτό, λειτουργεί ως διαθλαστικός φακός, δημιουργώντας ένα κατακόρυφα αντεστραμμένο είδωλο, επί του οποίου φαίνεται να αιωρείται το απομακρυσμένο ευθύ είδωλο. Το φαινόμενο Fata Morgana παρατηρείται συνήθως τις πρωινές ώρες μετά από μια ψυχρή νύχτα που έχει ως αποτέλεσμα να φεύγει η θερμότητα δι’ ακτινοβολίας στο διάστημα.

Το Fata Morgana θεωρείται συνηθισμένο φαινόμενο στις κοιλάδες των ψηλών βουνών, όπως η κοιλάδα Σαν Λούις του Κολοράντο, όπου μεγεθύνεται εξαιτίας της καμπύλωσης του πυθμένα της κοιλάδας που αντισταθμίζει την καμπυλότητα της Γης. Είναι πιθανό επίσης να παρατηρηθεί στις Αρκτικές θάλασσες σε πολύ γαλήνια πρωινά και στις καλυμμένες με πάγο κρηπίδες της Ανταρκτικής. Ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί σε θάλασσες όλου του κόσμου.

Από το φαινόμενο αυτό, ο ποιητής Νίκος Καββαδίας είχε γράψει το ομότιτλο ποίημα που μελοποιήθηκε και τραγουδήθηκε από τη Μαρίζα Κωχ.