.jpg)
Η Κυριακή εκείνη ήταν αφιερωμένη στον οινοτουρισμό. Μια έννοια εύπλαστη, την οποία όλοι μας επεξεργαζόμαστε, μας καλεί επίμονα όχι πια να την ανακαλύψουμε αλλά να την εξερευνήσουμε. Η δική μου θεώρηση για αυτήν την πολυποίκιλη δραστηριότητα, κουλτούρα ή απλά μιας μορφής επικοινωνία που ονομάζεται οινοτουρισμός, δεν είναι άλλη από μια συλλογή σφαιρικών εμπειριών που έχει στον πυρήνα του το κρασί και τη γεωγραφική περιοχή που καλλιεργείται το αμπέλι του.
Η υποδοχή
Το team στο Κτήμα Αβαντίς με υποδέχτηκε με ένα χαμόγελο που αναμφίβολα πηγάζει από τη επαφή με τη Μητέρα Φύση. Το παραδοσιακό οίκημα, στο οποίο θα λάμβαναν χώρα οι εκδηλώσεις για τις Ανοιχτές Πόρτες του κτήματος, βρίσκεται στο κέντρο ενός αμπελώνα που μαρτυρά την ιστορία του Ληλαντίου Πεδίου και αποδεικνύει ότι η Φύση είναι κυρίαρχη σε κάθε ανθρώπινη υπόσταση.
Πρώτα γνώρισα τη Ράνια η οποία με ενθουσιασμό μου εξήγησε: «βοηθώ και εξυπηρετώ τον κόσμο για να απολαύσει τη γιορτή των Ανοιχτών Πορτών μεταμορφώνοντας τη διάθεσή του». Μεστή και περιεκτική.
Στο υπαίθριο μπαρ που είχε στηθεί συνάντησα απέναντί μου την Άννα, η οποία ήθελε: «να μας αφήσει να ανακαλύψουμε το ρόλο της, ως υπεύθυνη οινοτουρισμού, να μας ταξιδέψει στο χώρο του κρασιού, της γευσιγνωσίας, των γεύσεων, των αρωμάτων με σκοπό τη γνώση, την εμπειρία, την ψυχαγωγία». Τόσα πολλά σε μια ημέρα. Ενδιαφέρον.
Η Άννα ως ο άνθρωπος που βρίσκεται στην ομάδα sommelier του Κτήματος Αβαντίς προτείνει και αγαπά τις Αμυγδαλιές. «Ένα φρέσκο, φρουτώδες ροζέ κρασί το οποίο συνδυάζεται εύκολα με πολλά πιάτα, βγάζει φραουλίτσα, κεράσι, δημιουργεί μια χαρά όταν το πίνει κανείς». Λόγια για τις Αμυγδαλιές που ανθίζουν στην καρδιά μου.
«Δοκίμασε το Grace Anhydrous, η Σαντορίνη στο ποτήρι σου, σε ταξιδεύει στο Αιγαίο, έχει κόκκινα φρουτάκια στη μύτη του και όταν το πίνεις νομίζεις ότι είναι τραγανό στο στόμα», αναφώνησε. Όσο για το Lenga Pink, μιλάει με ενθουσιασμό: «είναι για τους εραστές του ροζέ, φοβερά αρωματικό, βγάζει τριαντάφυλλο, λουκούμι, μπορεί να το απολαύσεις σκέτο ή με ασιατική κουζίνα».
Κατευθύνθηκα στο άλλο μπαρ, γνωρίζοντας το Δημήτρη. Είναι ένας φέρελπις οινολόγος που του αρέσει να μιλά στον κόσμο για το κρασί του Κτήματος Αβαντίς αλλά και για τα βραβεία που έχει κατακτήσει. Λατρεύει το Sauvignon Blanc λόγω της οξύτητας. Του αρέσει επίσης ο Άγιος Χρόνος, το λευκό Viognier, επειδή έχει γεμάτο πλούσιο άρωμα και είναι λιπαρό στη γεύση. Υποστηρίζει το Anhydrous Icon Σαντορίνη για την κοφτερή του οξύτητα, την ορυκτότητα, τον αυστηρό του χαρακτήρα και το Αβαντίς Collection, ένας ερυθρός οίνος που βασίζεται στο βαρέλι και το καλύτερο αμπελοτόπι. Οι συμβουλές του γέμισαν την vintage ατζέντα μου με μελάνι και σημειώσεις. Μακάρι να είχα δίπλα μου έναν οινολόγο αυτού του βεληνεκούς σε κάθε μου ταξίδι. Τέτοια τύχη έχουν μόνο οι άνθρωποι του Αβαντίς.
Συνάντησα στην κάμαρη που λειτουργεί ως κουζίνα τους δύο chef, το Γιάννη και τον Πέτρο, οι οποίοι με μια ποικιλία αλλαντικών και τυριών επέλεξαν να κάνουν κάποιους συνδυασμούς για να απογειώσουν τα κρασιά. Θα ήθελαν να επισημάνουν στον κόσμο, που εντωμεταξύ άρχισε να γεμίζει τον προαύλιο χώρο του Κτήματος Αβαντίς, το πόσο ωραία μπορεί να συνδυαστεί το κρασί με ένα απλό αλλά μεγαλειώδες πιάτο όπως το πλατό τυριών και αλλαντικών. Το μεγαλείο της απλότητας, αναμφίβολα αγκαλιάζει το κρασί.
Η Δέσποινα στο χώρο δίπλα στο παλιό πατητήρι, το παλιό σαλόνι με το τζάκι στο χρώμα της πορφύρας, είναι αυτή που ευθύνεται για όλες τις παραγγελίες. «Θέλω να αδειάσω την κάβα και να δείξω την αξία του Κτήματος Αβαντίς, την εξωστρέφεια της δεμένης ομάδας μας. Επιθυμώ παράλληλα ο κόσμος να φύγει με ατέλειωτα χαμόγελα και με την προσμονή και την ανυπομονησία να ξαναέρθει». Ήδη αρχίζω να επεξεργάζομαι το πότε θα είναι η επόμενη φορά. Δεν μου φτάνει μια μόνο μέρα.
Μπροστά μου στέκεται τώρα η Ελευθερία, ενθουσιώδης και παρορμητική, βλέποντάς με να χάνομαι στις ποικιλίες και τα διαφορετικά είδη κρασιού μου εξηγεί: «είμαι sommelier, κάνω γευστική δοκιμή στο χώρο, δίνω στον κόσμο όλες τις πληροφορίες για τα κρασιά, μου αρέσει να εξηγώ και να μεταλαμπαδεύω τη γνώση μου και προσπαθώ ο κόσμος να ενημερωθεί καλύτερα για όλες τις ετικέτες του Κτήματος». Προσπαθώντας να εκμαιεύσω όσο το δυνατόν περισσότερα, γοητεύτηκα από τη μελωδία της μουσικής.
Διασκεδάσαμε
Οι μουσικοί είναι οι Flashback, ο Γιάννης, ο Δημήτρης, ο Αντώνης, και ο Δημήτρης, παίζουν μουσική με ένα εύρος από ξένη jazz μέχρι σύγχρονο ελληνικό pop, ελληνικό κινηματογράφο και ξένο ρεπερτόριο, τους αρέσει το entertainment, δίνουν το χαρακτήρα μιας μπάντας που λειτουργεί και ως μονάδες με τον καθένα να προσθέτει ξεχωριστά δημιουργικά μουσικά στοιχεία. Πραγματικά αληθινή μουσική που έδενε με τη φιλοσοφία αυτού του κυριακάτικου απογεύματος και αυτής της περίλαμπρης γιορτής του οίνου.
Περιδιαβαίνοντας στο χώρο, ανάμεσα σε όμορφους ανθρώπους, συναντώ κι έναν αληθινό σταρ, ένα είδωλο που ανέδειξε το πνεύμα και την ψυχή του φαγητού περισσότερο, παρά τις γεύσεις του, τον Ηλία Μαμαλάκη, αεικίνητο και πάντα δημιουργικό. «Η γνωριμία μου με τον Απόστολο Μούντριχα ήταν 25 χρόνια πριν, τότε δοκίμασα τα κρασιά του, ενώ σήμερα επιδιώκω μια συμφωνία κρασιού και τυριού, αλλά και να δοκιμάσουμε ελαιόλαδο, μαρμελάδες ξηρούς καρπούς, δίνοντας ένα άνοιγμα στο τυρί με κύριο σύντροφό του το κρασί». Φυσικά στην γευσιγνωσία που θα γινόταν σε διαμορφωμένο χώρο στο εμφιαλωτήριο, είχα κάνει ήδη κράτηση.
Τα παιδιά είχαν λόγο να διασκεδάσουν περισσότερο από τους μεγάλους. Κι αυτό με την παιδική ρομποτική από την ομάδα Αλγόριθμος, μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση, όπου ο Στράτης, καθηγητής πληροφορικής και πρόεδρος του Αλγόριθμου, έχει μια στοχευμένη προσέγγιση της δημιουργικής διασκέδασης και του παιχνιδιού. «Η φιλοσοφία μας είναι να δώσουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να αναπτύξουν αλγοριθμικές σκέψεις μέσα από την κατασκευή μηχανισμών και αυτοματισμών, δεξιότητες χρήσιμες στη ζωή τους, εκπαιδεύουμε παιδιά όλων των ηλικιών και του νηπιαγωγείου για να μάθουν βασικές εντολές, μοτίβα, δομές, δουλεύοντας με lego.
Άλλωστε τα παιδιά μας κάνουν καλύτερους, ενώ δίνουμε επιπλέον κίνητρα για διαγωνισμούς και έτσι μπορούν και έχουν την ευκαιρία να μάθουν πως λειτουργούν οι μηχανισμοί που μας περιβάλλουν», μου ανέφερε γεμάτος περηφάνια. Φυσικά ήμουν το μόνο «παιδί» που δεν έπαιξε.
Ο κόσμος
Ο κόσμος πολύς, οι παρέες περισσότερες. Προσκεκλημένοι όπως η Julia Hernandez de Papalaskaris, Γενική Πρόξενος του Αγίου Δομήνικου, έμαθε για το Αβαντίς στις ΗΠΑ από την εταιρεία διανομής Dionysus Imports. «Μάθαμε για τα κρασιά του Αβαντίς, ήρθαμε στην Ελλάδα πριν 3 χρόνια, λέω ότι η αγάπη για το κρασί σημαίνει αγάπη για τη Λένγκα, όπως και ότι ψάχνουμε τον τρόπο ώστε να κινήσουμε τη διαδικασία για να έχουμε Αβαντίς και στον Άγιο Δομήνικο, μια λέξη απορρέει από αυτή τη γιορτή και δεν είναι άλλα από το θαυμασμό», μου είπε στα ισπανικά.
Ο Βενετσιάνος Lucio Schiavon, ο γνωστός εικαστικός, με την έκθεση Levante που φιλοξενείται στην Οικία του Βαϊλου δοκίμασε κρασιά του Κτήματος Αβαντίς και μου μετάφερε την εμπειρία του. «Συνήθως στην Ιταλία υπάρχουν λόφοι, εδώ μου αρέσει γιατί είναι δίπλα στην πόλη, και έτσι η χρήση του οικήματος και του αμπελώνα συνδέεται με την κοινότητα. Όσο αφορά το κρασί αισθάνομαι ότι στην Ιταλία το κρασί είναι περισσότερο επεξεργασμένο, ενώ στο Κτήμα Αβαντίς μου φαίνεται πιο φυσικό». Το Κτήμα Αβαντίς συνομιλεί με την τέχνη, άλλωστε ποιος αμφιβάλει ότι η οινολογία είναι πολύτιμη τέχνη και εμπεριέχει ανεκτίμητη φιλοσοφία.
Μια παρέα νεαρών κοριτσιών με γεμάτα ποτήρια, γελούν και ονειροπολούν. Αποτελούν το νεαρότερο κοινό του Κτήματος Αβαντίς, η Ρομίνα, η Νίκη και η Σοφία, με ρωτούν διάφορα για την περιοχή, τους αρέσει το Lenga λευκό γιατί είναι ταυτόχρονα ξηρό και γλυκό στο στόμα, ενώ λατρεύουν και το κόκκινο Syrah. Η Ρομίνα δουλεύει στο αρχιτεκτονικό γραφείο του αδερφού του οινοποιού, Σπυρίδωνα Μούντριχα, ο οποίος έχει σχεδιάσει το εμφιαλωτήριο, και αυτή ήταν που παρότρυνε τις φίλες της για μια εκδρομή στη Χαλκίδα. Όλες μαζί ομόφωνα επιβεβαιώνουν ότι θα ξανάρθουν, δίχως δεύτερη σκέψη.
Lenga Oenotherapy
Τα καλλυντικά Oenotherapy που εμπνεύστηκε η Λένγκα Γρηγοριάδου έχουν ψυχή και λέγεται Πετρούλα: «θέλω να δώσω στις γυναίκες ένα όμορφο φυτικό προϊόν. Οι γυναίκες με νοιάζει να φύγουν γελαστές, ευτυχισμένες και νεότερες. τα προϊόντα Oenotherapy τα προσφέρω με αγάπη και ότι δίνεις με αγάπη φαίνεται», μου εξήγησε δείχνοντάς μου τη συλλογή.
Η Άσπα καθηγήτρια αισθητικής γνωρίστηκε με τα προϊόντα σε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι με τους μαθητές και τις μαθήτριές της. Με τη σειρά της θεωρεί ότι τα Lenga Oenotherapy είναι φτιαγμένα με αυθεντικά και αγνά υλικά. Με την ιδιότητά της ως αισθητικός της αρέσει το περιβάλλον και βρίσκει ευχάριστη τη συνεργασία της με την ομάδα του Κτήματος Αβαντίς. Τα καλλυντικά δεν είναι μόνο για τις γυναίκες. Αγόρασα κι εγώ, ως ένας άνδρας που ενδιαφέρεται για την επιδερμίδα του, μια ενυδατική, κυρίως για τη μεταξένια αίσθηση που σου προσφέρει.
Δοκιμάσαμε
Ο Ηλίας Μαμαλάκης, επίτιμος καλεσμένος τη γιορτής, προσέγγισε τη γαστρονομία στη ζηλευτή του καριέρα, με ανθρώπινο, εκλαϊκευμένο και πολύ σοβαρό τρόπο προσθέτοντας την αγάπη του για τις γεύσεις και τον τεράστιο πλούτο που έχουμε στην ελληνική παράδοση. Με αυτόν οδηγό μας περίμενε μια γευστική δοκιμή που ήταν αδύνατο να χάσω.
Ο οινοποιός Απόστολος Μούντριχας μαζί με τον Ηλία Μαμαλάκη επέλεξαν κρασιά του Κτήματος Αβαντίς προσπαθώντας να τα εναρμονίσουν με τυριά Π.Ο.Π, ώστε να ευοδωθεί ένας συνδυασμός που θα προσφέρει μεγαλύτερη γευστική απόλαυση. Απώτερος σκοπός αυτής της σύναξης τόσων ανθρώπων δεν ήταν άλλος από το να περάσουμε ωραία. Και μάλλον αυτό συνέβη.
Οι Έλληνες καταναλώνουμε 25 κιλά τυρί ανά άτομο το χρόνο με κυρίαρχη τη φέτα. Τα τυριά έχουν μια λιπαρότητα που διαμορφώνεται ανάλογα το χρόνο ωρίμανσης. Οι πιο όμορφες καταγραφές κατανάλωσης τυριού στην ελληνική μυθολογία αποτελούν οι Γαλαξίες όπως και το ομηρικό έπος της Οδύσσειας με την επίσκεψη του Οδυσσέα στη σπηλιά του Πολύφημου.
Ξεκινήσαμε τη γευστική δοκιμή με ένα συνδυασμό κασεριού Π.Ο.Π Μυτιλήνης, λαδιού και αμυγδάλου που συνοδεύτηκε από Αβαντίς Μαλαγουζιά, ένα κρασί με μέτριες οξύτητες, ανθικά αρώματα που μαζί με το τυρί και το λάδι έφερνε μια πικράδα στο στόμα.
Στη συνέχεια με περίμενε ο συνδυασμός Μανούρι Π.Ο.Π Θεσσαλίας με Αβαντίς Sauvignon Blanc, ένα τυρί τυρογάλακτος, μέτρια αλατισμένο, πολύ πλούσιο σε γεύση, ταιριάζει υπέροχα με την πράσινη οξύτητα του Sauvignon Blanc ενώ συνοδευτικά με μαρμελάδα πορτοκάλι, με απογείωσε με τη δροσιά των εσπεριδοειδών.
Ακολούθως, μας περίμενε μια γραβιέρα Π.Ο.Π Κρήτης μαζί με Historia λευκό, ένα κρασί με Ασύρτικο και Viogner, αρώματα ροδάκινου και βερίκοκου, το οποίο υποστήριξε με εμφατικότητα τη λιπαρότητα του τυριού.
Ο επόμενος συνδυασμός ήταν το Βολάκι Τήνου με το λευκό Άγιο Χρόνο, ένα κρασί που βγάζει αρώματα βανίλιας, ροδάκινου και κάνει ευχάριστη στο στόμα την οξύτητα από το βολάκι, ένα τυρί μαλακό που πλαισιώνει επάξια το Viognier του Άγιου Χρόνου.
Εντυπωσιακό ήταν και το ταίριασμα της φέτας Π.Ο.Π με το Anhydrous Άφουρα, μια φέτα αλμυρή, λιπαρή, με λίγο άρωμα που ήθελε ένα ανήσυχο κρασί με γήινα αρώματα, το οποίο να συμπλέει στο θέμα αλμύρας.
Η Κοπανιστή Π.Ο.Π Μυκόνου στην οποία αναπτύσσονται 2 μύκητες τύπου ροκφόρ και την οποία την πακτώνουν σε δοχείο που βάζουν μέσα στη γη και κάποιες φορές την ανακατεύουν με χοιρινό λίπος, είναι ένα τυρί δύσκολο που απαιτεί φευγάτους πειραματισμούς. Το Anhydrous ICON, που έχει ωριμάσει σε τσιμεντένια αυγά δουλεμένα με λάσπη από το αμπελοτόπι του Πύργου στην Σαντορίνη, στέκεται αγέρωχα δίπλα στην Κοπανιστή σε έναν απίστευτο αιγαιοπελαγίτικο συνδυασμό.
Στο Κρασοτύρι από τη Κω ο Ηλίας Μαμαλάκης με τον Απόστολο Μούντριχα έβαλαν το Anhydrous Grace, ποικιλία Μανδηλαριά με Αϊδάνι, δίνοντάς μας μια κρασένια αίσθηση στο τυρί που παραπέμπει στη σοφία της φύσης.
Τελευταία άφησαν αρχικά το Μετσοβόνε στο οποίο έφεραν δίπλα το Syrah του Κτήματος Αβαντίς, ένα κρασί με αρώματα βουτύρου και κρέμας το οποίο παντρεύτηκε εξαιρετικά με ένα καπνιστό κασέρι, όπως το περίφημο Μετσοβόνε. Έπειτα ο ερυθρός Άγιος Χρόνος, στιβαρός, έντονος και αέρινος με βάση την αγαπημένη ποικιλία Syrah του Κτήματος Αβαντίς πλαισιώθηκε γευστικά με το πικάντικο Αρσενικό Π.Ο.Π της Νάξου. Ολοκληρώσαμε τη θεσπέσια γευσιγνωσία με το Σαν Μιχάλη Π.Ο.Π Σύρου, ένα εντυπωσιακό τυρί που δίπλα του αναμετρήθηκε το επίσης εντυπωσιακό Collection Syrah που φέρει και το μεγάλο διαγωνιστικό μετάλλιο στο διαγωνισμό των Βρυξελλών.
Η οινοτουριστική αυτή εμπειρία που διοργάνωσαν η Λένγκα Γρηγοριάδου, ο Απόστολος Μούντριχας και ο Ηλίας Μαμαλάκης αποτέλεσε το απαύγασμα μιας προσπάθειας που έχει ξεκινήσει εδώ και 15 χρόνια και έχει καταστήσει το Κτήμα Αβαντίς πρωτοπόρο στην οινική κουλτούρα, η οποία συμπνέει με τη γεωγραφία και την αισθητική του τοπίου στο Μύτικα του Ληλάντιου Πεδίου.
Ο επίδοξος γευσιγνώστης
Έχω κι εγώ τις προτιμήσεις μου, δοκιμάζοντας, διασκεδάζοντας αλλά προπαντός ζώντας. Ως επίδοξος γευσιγνώστης ξεχώρισα στους γευστικούς μου κάλυκες το Κτήμα Αβαντίς Syrah Collection, με το πλούσιο και λιπαρό σώμα, τις βελούδινες ταννίνες και τα κόκκινα φρούτα που επικρατούν. Θα το συνδύαζα με ένα φιλέτο μοσχάρι σε ένα εκλεπτυσμένο εστιατόριο αλλά και σε μια ταβέρνα θα το ήθελα με ένα παραδοσιακό κοντοσούβλι προβατίνας λόγω της οξύτητάς του.
Φυσικά από το οινοποιείο της Σαντορίνης ψηφίζω απερίφραστα το Anhydrous Άφουρα, το οποίο ωριμάζει σε μεγάλα δρύινα βαρέλια που καλούνται άφουρες, έχει πλούσιο σώμα, με ορυκτότητα που δίκαια παραπέμπει σε ηλεκτρισμένο μέταλλο, με νότες lime και κίτρου και το οποίο κάτω από τον ελλαδικό ήλιο συνδυάζεται το μεσημέρι με ψάρι ψητό και το βράδυ με αρνάκι σούβλας.
Οι οικοδεσπότες
Στην κατακλείδα της ημέρας συνομιλήσαμε με τον Απόστολο Μούντριχα, τον οινοποιό που κάθε χρόνο παράγει αυτά τα εξαιρετικά κρασιά και ο οποίος μας εκμυστηρευτεί σε τι αποσκοπούσε αυτή η γιορτή. «Σκοπός μου είναι η γαστρονομία και το κρασί να περάσει οριστικά στο DNA μας. Αυτό είναι το πιο σοβαρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για να ολοκληρωθεί το σενάριο, η Ελλάδα, δηλαδή, να αποτελέσει παράγοντα της Ευρώπης».
Η Λένγκα Γρηγοριάδου, η ψυχή του Κτήματος Αβαντίς, μας μίλησε για τις προσκλήσεις αυτής τη Γιορτής που κάθε χρόνο διοργανώνει, τις Ανοιχτές Πόρτες. «Θεωρώ ότι η πρόκληση δεν είναι να φέρουμε κόσμο αλλά ο κόσμος που θα έρθει να είναι ευτυχισμένος και ευχαριστημένος. Σε αυτήν τη γιορτή του κρασιού ο κόσμος είναι ο καλεσμένος μας και αφού μας τιμά το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να του το ανταποδώσουμε».
«Το καλό κρασί χρειάζεται έναν τρελό να φυτέψει το αμπέλι, έναν σοφό να το φροντίζει, έναν φωτισμένο ποιητή να το παράγει κι έναν εραστή να το πίνει». Αυτά είχε πει ο Σαλβαντόρ Νταλί και αυτό πράξαμε την Κυριακή όλοι εμείς που αφεθήκαμε σε αυτήν τη γιορτή της οινικής κουλτούρας που καλείται Ανοιχτές Πόρτες.
Ζήσαμε.
