Όταν άνοιξε το πρώτο McDonald’s της Σοβιετικής Ένωσης στη Μόσχα (pics & video)

Το πρώτο McDonald’s στη Σοβιετική Ένωση άνοιξε στη Μόσχα στις 31 Ιανουαρίου, 1990. Ήταν το μεγαλύτερο εστιατόριο στον κόσμο εκείνη την εποχή στην καρδιά της Μόσχας και το άνοιγμά του ήταν καταδικασμένο για επιτυχία. 900 θέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, 3 μεγάλες αίθουσες – όλα αυτά χτίστηκαν από Γιουγκοσλάβους οικοδόμους στο χώρο του πρώην […]

Το πρώτο McDonald’s στη Σοβιετική Ένωση άνοιξε στη Μόσχα στις 31 Ιανουαρίου, 1990.

Ήταν το μεγαλύτερο εστιατόριο στον κόσμο εκείνη την εποχή στην καρδιά της Μόσχας και το άνοιγμά του ήταν καταδικασμένο για επιτυχία. 900 θέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, 3 μεγάλες αίθουσες – όλα αυτά χτίστηκαν από Γιουγκοσλάβους οικοδόμους στο χώρο του πρώην καφέ “Λίρα”.

Ένα Big Mac πωλούνταν για 3,75 ρούβλια (ενώ στις ΗΠΑ το 1990  2,34 δολάρια) σε μια χώρα όπου ο μέσος μισθός ήταν 150 ρούβλια την εποχή εκείνη (3 ρούβλια έκανε τότε το μηνιαίο εισιτήριο για το λεωφορείο). 5.000 Σοβιετικοί πολίτες παρατάχθηκαν την ημέρα έναρξης και περίπου 30.000 πελάτες πέρασαν από την πόρτα εκείνη την ημέρα.

Οι γραμμές συνέχισαν να αναπτύσσονται καλά στους καλοκαιρινούς μήνες καθώς οι άνθρωποι από άλλες πόλεις συρρέουν στο McDonald’s. Ένας από αυτούς ήταν ο φωτογράφος Mitya Kushelevich ο οποίος περιέγραψε εκείνη την ήμερα:

“Σταθήκαμε κάτω από τον ζεστό ήλιο για περίπου οκτώ ώρες. Αυτό δεν ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα, αφού είχαμε συνηθίσει να στεκόμαστε σε γραμμές για μέρες, μόνο για να πάρουμε τη μηνιαία μας ποσότητα ζάχαρης και τσαγιού.

 

Μόλις φτάσαμε στο εσωτερικό, ενθουσιαστήκαμε με τον αριθμό των νέων ταμιών πίσω από τον τεράστιο πάγκο, χαμογελούσαν, και κινούνταν σαν μέλισσες, σερβίροντας το ένα γεύμα μετά το άλλο. Τίποτα, σαν τις παλιές κυρίες με τις λευκές ρόμπες που κάθονταν μπροστά στα άδειο ράφια ή στις πυραμίδες από σκονισμένες κονσέρβες.

Θυμάμαι ακόμα πόσο υπέροχα έμοιαζε το μιλκσέικ και δεν ήξερα πώς να κρατήσω ένα Big Mac με τα μικροσκοπικά χέρια μου.

Οι γεύσεις ήταν οι πιο έντονες από οτιδήποτε είχα δοκιμάσει πριν. Έτρωγα, έπινα και μασούσα σαν να ήταν το τελευταίο μου γεύμα στη γη. Περίπου δέκα λεπτά και 5.000 θερμίδες αργότερα, το σώμα μου με προειδοποίησε για το γεγονός ότι δεν ήταν αρκετά ικανό να αφομοιώσει όλη τη λιπαρή γευστικότητα και ότι πιθανότατα ήταν μια καλή στιγμή να δούμε πώς έμοιαζε μια αμερικανική τουαλέτα από μέσα. Δεν ήμουν μόνος: οι ουρές για τις τουαλέτες, ειδικά για τις γυναίκες, ήταν σχεδόν όσο οι ουρές έξω.”

 

GHETTO Magazine

Το Ghetto Magazine καλύπτει ό,τι είναι νέο και σημαντικό στην πόλη της Χαλκίδας αλλά και σε ολόκληρη την Εύβοια. Την κοινωνία, τους ανθρώπους της, τις τέχνες και την διασκέδαση, με πρωτοποριακό πάντα τρόπο. Όλη η πόλη σε ένα …GHETTO. Γιατί στο δικό μας ghetto χωράνε όλοι!

Best of GHETTO

Scroll to Top