.jpg)
Ένας θεατής που απόλαυσε την παράσταση «Πηνελοπιάδα: HAυτοΒιοΘανατογραφία μιας Βασίλισσας» χθες βράδυ στον Πολιτιστικό χώρο της Αυλίδειας Αρτέμιδος, θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει αυτόματα μια επαγγελματική, φρέσκια στην απόδοση και μοντέρνα στην σκηνοθεσία παράσταση.
Η πρεμιέρα του Θεάτρου Χαλκίδας άφησε την αίσθηση, σε όσους είχαν την τύχη να την δουν, ότι βρίσκονταν μπροστά σε ένα τολμηρό εγχείρημα που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, χάρη στο εκρηκτικό κράμα της ευφάνταστης σκηνοθεσίας, της ερμηνευτικής πειστικότητας των ηθοποιών, των κουστουμιών, των θεραπαινίδων που λειτουργούν ως ο γνωστός χορός της αρχαίας μιμητικής τέχνης, της μουσικής επένδυσης και των εμβόλιμων ρόλων.
Μια σειρά από 30 περίπου ηθοποιούς στάθηκαν με αξιοπρέπεια απέναντι στους ρόλους τους, όπως το απαιτούσε η ανάγκη του θέματος που πραγματευόταν το θέμα της Πηνελόπης.
Τα μηνύματα που άφηνε το έργο της Μάργκαρετ Ατγουντ ήταν πολλά και λειτούργησαν προσθετικά στο σύνολό τους. Οι σχέσεις εξουσίας που καθορίζουν τις προσωπικές σχέσεις και κυρίως τον γάμο, έρχονται στην επιφάνεια με έναν επώδυνο τρόπο από την πλευρά της Πηνελόπης της Ατγουντσε σχέση με την Πηνελόπη του Ομήρου και ταυτόχρονα με απόλυτα επίκαιρο και καυστικό από την πλευρά των θεραπαινίδων που την περιστοιχίζουν.
Πρόκειται για μια «άλλη» εκδοχή του μύθου που όλοι γνωρίζουμε και μέσα απ’ την παράσταση αυτή μεγεθύνουμε τα διδάγματά της. Το νερό, ως γυναίκα και η φωτιά ως άνδρας, όπως τα παρουσιάζει η συγγραφέας και τα σκηνοθέτησε η Μαρίνα Μέργου, είναι τα βασικά στοιχεία της φύσης που περιπλέκουν τα νήματα της ζωής της Πηνελόπης αλλά και όλων των γυναικών που βιώνουν σήμερα την βία της εξουσίας και παλεύουν να την καταστείλουν.
Τα έδωσαν όλα
Την διασκευή του έργου έκανε η Μαριάννα Βαλσαμά, τα σκηνικά η Μαίρη Μουρσελλά, τα κοστούμια η Βάσω Λευκούδη, την κατασκευή κοστουμιών η Μαριάνθη Σπύρου, την χορογραφία η Ματίνα Μπάνου, το μακιγιάζ η Ευαγγελία Σωτηρίου, το βίντεο η Πένυ Θεοδοσίου, την μετάφραση προγράμματος στα αγγλικά η Κική Παπαδημητρίου, την επικοινωνία ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος – Πιπεριάν ενώ την μετάφραση όλης της παράστασης στα αγγλικά, για τις ανάγκες του υποτιτλισμού της, η Μίνα Βαμβάκου.
Στον ομώνυμο ρόλο της Πηνελόπης ήταν η Γεωργία Καρλατήρα και στους ρόλους με αλφαβητική σειρά οι: Νίκος Αγγελάκης, Νίκος Αθανασιάδης, Ελένη Αλεξανδρή, Μίνα Βαμβάκου, Λεωνίδας Βρανόπουλος, Κατερίνα Δανιηλίδου, Αντωνία Δούδαλη, Ειρήνη Καράβα, Αγγελική Κατσαρού, Κοέν Μπέντζαμιν, Βούλα Κοκονού, Εύη Κονοβέση, Βασιλική Κοτσανταμπάνη, Κουτσοπάκη Ελένη, Ζωή Λιβανίου, Λούκα Εστερ Σώτια, Μαρία Μεταξούλη, Κώστας Ντεγιάννης, Άννα Οταπασίδου, Εύα Παπαφιλίππου, Γιάννης Παρχαρίδης, Ζωή Πολυχρόνου, Μαρία Ράπτη, Βάσια Σκούρα, Παναγιώτης Τζαφέρης, Ηλίας Τσώλης, Έλενα Φωτιά, Εύη Χειμώνα και Μαίρη Χουλιέρη. Tη μουσική και τις βιντεοπροβολές έκανε ο Γιώργος Καρτάλος, το σχεδιασμό φωτισμού ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρουκαι τη διδασκαλία της θεατρικής ξιφασκίας έκανε ο Δημήτρης Βασιλάκος.
Μια πρωτότυπη εισαγωγή
Την παράσταση «έκλεψε» η εισαγωγή στο έργο με την καλλιτεχνική παρέμβαση του Δημιουργικού Συνόλου του Μουσικού Σχολείου «Νίκος Σκαλκώτας». Την ώρα που ο ήλιος έδυε πίσω απ’ την θάλασσα, το «ΜέδωνΠλειόνη», αντίγραφο πλοίου του 1835 κατασκευασμένο από εθελοντές του Πανελλήνιου Συλλόγου Ναυτικής και Ναυπηγικής Παράδοσης «Πρωτέας», αγκυροβόλησε απέναντι από τους επισκέπτες και εμφανίστηκαν μαθητές του εν λόγω Σχολείου να αποδίδουν τραγούδια του Κάτω Κόσμου, όπου όπως παρουσιάζει και το έργο, βρίσκεται η Πηνελόπη που αφηγείται τον δικό της μύθο. Χαρακτηριστική παρουσία ο Νικόλας Βλαβιανός – που ναυπήγησε το πλοίο – με στολή Χάρου λειτουργεί εμβόλιμα ως καπετάνιος δίνοντας το στίγμα της παράστασης που ακολούθησε.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Βασιλική Τσάκου
