Χαλκιδέε, πόσο δύσκολο σου είναι να μην πετάς τη μάσκα σου στο δρόμο;

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως είναι κάτι που συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη. Σε μερικές πόλεις περισσότερο, σε άλλες λιγότερο και σε πάρα πολλές καθόλου. Εμείς όμως για την πόλη μας γράφουμε και στους Χαλκιδέους θα αναφερθούμε.

Από τις μέρες της καραντίνας είχαμε κάνει φωτορεπορτάζ (θυμηθείτε το εδώ), και είχαμε επισημάνει πως η πόλη γέμισε κορονοσκουπίδα! Μάσκες, πλαστικά γάντια και υγρά μαντιλάκια πεταμένα παντού. Σε όλα τα σημεία της πόλης.

Δυστυχώς η κακή συνήθεια επικράτησε και μετά την καραντίνα. Το γεγονός βέβαια ότι η μάσκα χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο τώρα έχει κάνει το φαινόμενο του “πετάω τη μάσκα μου όπου γουστάρω” ακόμα μεγαλύτερο. Δεν έχει ουσία να εστιάζεις σε φαινόμενα ατομικής αμέλειας και αδιαφορίας, όταν υπάρχουν μεγάλα και σοβαρά προβλήματα, και διαχρονικές ευθύνες όσων κυβερνούν και έχουν φέρει το σύστημα δημόσιας υγείας σε αυτό το οριακό σημείο. Όταν όμως χειροκροτούμε τους γιατρούς, που μας σώζουν τις ζωές, ας σκεφτούμε ότι τις ζωές μας σώζουν εξίσου οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, που χωρίς αυτούς θα μας έτρωγε όχι μόνο ο ιός, αλλά η βρώμα και η δυσωδία, και χίλιες δυο ασθένειες που κάποτε ήταν πολύ πιο θανατηφόρες από όσο είναι σήμερα ο covid-19.

Η γη θα συνεχίζει να γυρίζει ακόμα και χωρίς εμάς. Κι αν δεν το καταλάβουμε μόνοι μας τότε το επόμενο μας μάθημα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο.
Ας μην είμαστε λοιπόν γαϊδούρια (μεταφορικά μιλώντας πάντα, γιατί τα συμπαθέστατα ζωάκια δεν μας φταίνε σε τίποτα), και ας πετάμε τις χρησιμοποιημένες μάσκες και τα γάντια στους κάδους. Όχι στο δρόμο. Πόσο δύσκολο είναι;