Τον εχθρό σου δεν θα τον βρεις στους εξαθλιωμένους

Τις τελευταίες ημέρες, λόγω της εργαλειοποίησης απελπισμένων ανθρώπων από τον αδίστακτο Ερντογάν, ζούμε την βίαιη έξαρση μιας διαρκούς κρίσης, που δεν θα λήξει και δεν θα αντιμετωπιστεί οριστικά τα επόμενα χρόνια.

Πέρασα ένα τριήμερο προβληματισμένος για όσα βλέπω στις ειδήσεις και διαβάζω στο internet και στα social media (κυρίως σε αυτά ο προβληματισμός μου είναι τεράστιος).

Φτωχοί και αδύναμοι άνθρωποι να βρίζουν πιο φτωχούς και πιο αδύναμους, λόγια χυδαία σε μια έγκυο γυναίκα. Πράξεις απάνθρωπες.

200 φασίστες διασύρουν το νησί των γιαγιάδων που αγκάλιασαν τα προσφυγόπουλα, του παπά Στρατή που κατέβαινε ως τη στιγμή του θανάτου του, με φιάλη οξυγόνου για να μοιράσει ψωμί, τους χιλιάδες Μυτιληνιούς, που μαζί με αμέτρητους απ το Ανατολικό Αιγαίο έγιναν πρόσφυγες στη Γάζα και τη Δαμασκό, στο 2ο Παγκόσμιο.

Απέναντι σε μια απάνθρωπα κυνική τουρκική κυβέρνηση και μια αδιάφορη Ευρώπη, τον εχθρό σου δεν θα τον βρεις στους εξαθλιωμένους. Είναι άνθρωποι. Ούτε πρόσφυγες είναι, ούτε μετανάστες είναι. Είναι πρώτα από όλα άνθρωποι.
Να αισθάνεσαι τυχερός που εσύ πέρασες ένα τριήμερο μέσα στην άνεση να απολαμβάνεις τις ομορφιές της ζωής. Κυρίως όμως, να αισθάνεσαι τυχερός, γιατί είναι απλά θέμα τύχης που στην θέση τους δεν είσαι εσύ. Εσύ, εγώ, ο οποιοσδήποτε.

Διάβασε, ψάξε, μάθε, ενημερώσου σωστά για να ξέρεις τι να ποστάρεις στην επόμενη ανάρτηση σου στο Facebook.

Ίσως θα ήταν προτιμότερο να κάνεις ένα photoshop στην φωτογραφία που ανεβάζεις από τον καιρό που υπηρετούσες τον Ελληνικό στρατό και είσαι με ένα όπλο στο χέρι. Το φώτοσοπ που χρειάζεται να κάνεις είναι το εξής: Στην θέση του όπλου να βάλεις ένα καρβέλι ψωμί ή ένα μπουκάλι νερό, που θα έχεις την καλοσύνη να τα δώσεις στον άνθρωπο που το έχει ανάγκη. Και εάν σκέφτηκες πως είναι δύσκολο να μάθεις φώτοσοπ, σκέψου πως είναι πολύ εύκολο να μάθεις… ανθρωπιά!

Πρόσεχε, γιατί ο Μάνος Χατζιδάκις μας το έχει πει χρόνια πριν:

“Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει οτι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά…”.

Φωτογραφία εξωφύλλου: Μάριος Λόλος