.jpg)
Όλα τα ξέρουμε Θεέ μου.
Όλα!
Δηλαδή Εσύ τι νομίζεις πως σε χρειαζόμαστε εδώ κάτω;
Οοοόχι, οοοόχι, όχι, δε σε χρειαζόμαστε έχουμε λύσεις για όλα εμείς και όλα τα ξέρουμε.
Και τον ήλιο να τον σβήσεις και τ’αστέρια, δεν τα θέλουμε, θέλουμε σκοτάδι!!!
Και η γη να σταματήσει να γυρίζει από σήμερα, ως εδώ!
Θα της βρούμε μία άλλη δουλειά να κάνει, γιατί τώρα τελευταία κι αυτή χάλασε.
Γενικά χάλασέ τα, λίγο όλα, να δούμε κάτι, γιατί Εσύ δεν ξέρεις.
Εμείς θα τα κάνουμε όλα τέλεια και θα κρίνουμε και θα πληγώνουμε και θα σκοτώνουμε και θα αδικούμε και θα δικαιώνουμε.
Και θα ενοχοποιούμε και θα αθωώνουμε.
Και εμείς θα αποφασίζουμε ποιός πονάει σωστά και πόσο πονάει και πότε θα έχει δικαίωμα να προχωράει.
Οοοόχι, οοοόχι, όχι, ούτε εσύ που το βιώνεις ξέρεις.
Εμείς ξέρουμε καλύτερα.
Εμείς έχουμε ζήσει όλα τα πένθη και έχουμε δοκιμάσει όλα τα σενάρια της ζωής και ξέρουμε.
Ξέρουμε πότε αγαπάς και πότε πρέπει να σταματήσεις να αγαπάς.
Ξέρουμε πότε πρέπει να προχωράς και πως και υπο ποιές συνθήκες.
Ξέρουμε και πότε βιάζεσαι και πότε αργείς.
Οοοόχι, οοοόχι, όχι, αργείς!
Τι θα πεί, «έτσι μπορείς»;
Θα συγχρονιστείς μαζί μας.
Τι θα πει, «συνέβη μόνο σ’εσένα»;
Ναι, εντάξει μόνο σ’εσένα συνέβη, αλλά συνέβη και σ’εμας.
Το μάθαμε τη μέρα που σου συνέβη και ξέρουμε τα πάντα.
Ξέρουμε ακριβώς πως νιώθεις, γνωρίζουμε κάθε λεπτομέρεια του σεναρίου, καθώς και του παρελθόντος σου.
Ξέρουμε καρέ-καρέ και τι βίωσες από τη στιγμή του μοιραίου γεγονότος μέχρι σήμερα!
Γι’αυτό έχεις χρέος να συγχρονιστείς μαζί μας.
Τι με ποιούς;
Με όλους!
Οοοόχι, οοοόχι, όχι, δε θα σε περιμένουμε εμείς…
Όχι!
Εσύ θα μας περιμένεις.
Εσύ ναι, εσύ θα περιμένεις να συμφωνήσουμε με ότι νιώθεις, θα περιμένεις να είμαστε κι εμείς έτοιμοι να προχωρήσεις.
Θα περιμένεις να είμαστε κι εμείς έτοιμοι να προσπαθήσεις να ξεπεράσεις ή να ευτυχήσεις ξανά!
Και αυτή τη στιγμή δεν είμαστε έτοιμοι να σε δούμε να κάνεις ένα βήμα.
Γιατί για ένας γάμος σημαίνει εξασφάλιση.
Σημαίνει ρίχνω μαύρη πέτρα, γιατί έπιασα τον πρώτο αριθμό του λαχείου κι αφού φοράω κοστούμι και χαμογελάω = ΔΕΝ ΠΟΝΑΩ!!
Τι όχι;
Γάμος σημαίνει Σταυρός;
Σημαίνει, κουβάς γεμάτος με «ζωή» που προσπαθούν να κουβαλήσουν και οι δύο, καταβάλλοντας από κοινού προσπάθεια, ώστε να μη γύρει ο κουβάς, περισσότερο από τη μία και χυθεί η «ζωή»;
Τιιιιιί;
Κι εσύ μπορείς να σηκώσεις το βάρος του κουβά, που σου αναλογεί, παρ’ότι κουβαλάς μαζί και το σταυρό σου;
Τότε συγνώμη παλικάρι μου, συγχώρεσε μας.
Συγχώρεσε μας, μάλλον εμείς βιαστήκαμε, να βγάλουμε συμπέρασμα.
Συγνώμη, αλλά και πάλι εσύ ξέρεις μόνο.
Πάντα μόνο εσύ θα ξέρεις, τι έγινε και τι νιώθεις.
Μόνο εσύ!
Κι εμείς και τώρα ακόμα, όσα λέμε και γράφουμε ανοησίες είναι.
Και περιττά.
Δε μας πέφτει λόγος κι ούτε κουβέντα θα έπρεπε να λέμε, ούτε και να σ’αγγίζουμε.
Κανένα πόνο που δεν ξέρουμε δε θα έπρεπε ν’αγγίζουμε, αλλά και καμία χαρά!
Μόνο να μοιραζόμαστε τη ζωή, χωρίς λόγια, θα ‘πρεπε.
Αλλά να, είναι αυτά τα φαινόμενα που απατούν και είμαστε ευάλωτοι στην εικόνα , συγχώρεσέ μας!
Μόνο εσύ ξέρεις, συγχώρεσε μας, γιατί εμείς, απο εδώ, δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε, πως μπορεί κάποιος να κάνει κάτι, που δε μπορούμε εμείς.
Κι όποιος το καταφέρνει είναι τρελός.
Όχι εμείς.
Αυτός.
Εδώ ό,τι δεν εξηγείται, εκτελείται.
Μάλλον όμως, είσαι πολύ μακριά μας και δε βλέπουμε καλά!
Μάλλον δε βλέπουμε ότι βλέπεις.
Μάλλον δε βλέπουμε όπως βλέπεις.
Συγνώμη, χίλια συγνώμη, συγχώρα μας!
Μόνο χαρές από εδώ και πέρα φίλε μας.
Κι εσύ Θεέ μου, τελικά, μη σβήσεις τον ήλιο, μήπως και καταφέρει κάποια μέρα και μας μάθει, πως για όλους ξημερώνει…
Νέα μέρα.
Νέα αρχή.
Νέα ζωή.
Όχι όποτε θέλουμε εμείς.
Συγνώμη.
Όποτε θέλει αυτή.
Αυτή ναι.
Η ζωή, που πάντα θα συνεχίζεται…
