.jpg)
“Ξυπνάς και του καθρέφτη τη λίμνη αναταράζεις”…. οι πρώτοι στίχοι από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και ήδη όλος ο κόσμος στο κάστρο της Χαλκίδας είναι όρθιος…Τειρεσίας, το πρώτο κομμάτι που διάλεξαν.
Τρεις ώρες πρόγραμμα και σχεδόν 50 τραγούδια ήταν το δώρο που αποφάσισαν να κάνουν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Σωκράτης Μάλαμας (ο Θανασάρας και ο Σωκράταρος), στο κοινό που τους ακολουθεί και περίμενε αυτή την ένωση πολλά χρόνια!
Ακούσαμε κομμάτια από την συνεργασία τους “Στην Ανδρομέδα και στη γη”, από τον καινούργιο δίσκο “Με στόμα που γελά”,που ήταν και η αφορμή της κοινής περιοδείας, αλλά και τραγούδια του Σωκράτη και του Θανάση ξεχωριστά.
Εναλλάσσονταν και συνυπήρχαν στη σκηνή με έναν τρόπο που έδιναν στη βραδιά την ροή που έπρεπε. Ο Θανάσης να μας ταξιδεύει με το “Όνειρο”, τον “San Michele” και τον “Σιμούν” και ο Σωκράτης να μας μιλάει για “Τα παιδιά μες στην πλατεία”, τα “Πάγια” και για εκείνο το “Γράμμα”! Και οι δυο μαζί να μας ξεναγούν στον “Κήπο της Εδέμ”!
Μπύρες στα υψωμένα χέρια και πυρσοί να κάνουν κόκκινο τον χώρο στον “Πεχλιβάνη” και οι κόσμος να γίνεται μια αγκαλιά, ένα κουβάρι, κάτω από τα κοινά αγαπημένα ακούσματα, στιγμές που ζεις μόνο στις συναυλίες!
Εξαιρετική η Ιουλία Καραπατάκη που τους συνόδευε, αλλά και ο Φώτης Σιώτας και ο Αλέξανδρος Κτιστάκης, μαζί με την υπόλοιπη ορχήστρα, που ήταν επιλεγμένοι μουσικοί που συνεργάζονται και οι δύο χρόνια.
Η Χαλκίδα ήταν ο τελευταίος προορισμός του συναυλιακού καλοκαιριού, και για εμάς αυτή ήταν η τελευταία καλοκαιρινή συναυλία στο ghetto!
Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι…θα βρισκόμαστε μουσικά σε μικρότερες και πιο ζεστές συνάξεις, στα επόμενα live της Οδού Ονείρου που έρχονται…
