.jpg)
Γράφει ο Γιώργος Θεοφίλης
Ο νέος κορονοϊός SARS – CoV-2 που προκαλεί την ασθένεια Covid-19 ήρθε για να δοκιμάσει τη σύγχρονη κοινωνία αλλά και το μοντέρνο τρόπο ζωής των ανθρώπων αυτής της κοινωνίας. Και ο τρόπος ζωής είναι ο καθρέφτης εκείνης της κοινωνίας στην οποία κυριαρχούσε η αστραφτερή εικόνα, το τηλεοπτικό θάμπος, η επιδίωξη του κοινωνικού status αλλά και η ασίγαστη ματαιοδοξία της κατάκτησης των πολλών. Όμως ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Φτάσαμε σε μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας στην οποία η ύλη έχει ξεθωριάσει, η καθημερινότητά μας έχει μεταλλαχτεί και το μέλλον φαίνεται απροσδιόριστο. Η αντιμετώπιση της κατάστασης δεν επαφίεται στα αντισηπτικά μαντηλάκια, τις συσκευασίες οινοπνεύματος ή τις μάσκες και τα γάντια. Όλα αυτά είναι απολύτως αναλώσιμα και περιγράφονται ως τα εφήμερα όπλα για την διεκπεραίωση μιας ανούσιας καθημερινότητας.
Η πραγματική μηχανή, στην προδιαγραφόμενη αδυσώπητη μάχη με αυτό το μικρόβιο που κατατρέχει τον άνθρωπο πλέον σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είναι οι ίδιοι οι Άνθρωποι της Πρώτης Γραμμής. Αυτοί είναι πρωτίστως οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι φαρμακοποιοί, αλλά και όλοι οι κοινωνικοί λειτουργοί, υπάλληλοι των πάσης φύσεως καταστημάτων διατροφής και καθημερινού εξοπλισμού, καθώς έτσι πρέπει να ονομάζονται όσοι συντηρούν την εφοδιαστική αλυσίδα. Καθώς ο άνθρωπος αντιπαρατίθεται με τα κακώς κείμενα της βιολογικής αλυσίδας που ο ίδιος προξένησε, οι άνθρωποι της Πρώτης Γραμμής αποτελούν και το Σπάνιο Πόρο, τον καθοριστικότερο παράγοντα για την έκβαση της μάχης. Και αυτή η Σπανιότητα του Ανθρώπινου Πόρου αντικατοπτρίζει τη σημασία που έχει ο ίδιος άνθρωπος στη διαμόρφωση της τωρινής αλλά και της μελλοντικής έννοιας της κοινωνίας.
Η μετάλλαξη της καθημερινότητάς μας ίσως να έγινε από μια βιολογική ασυνέπεια, η επιστροφή όμως στην ισορροπία, ή καλύτερα, η επιβίωση του κοινωνικού μας συστήματος εξαρτάται από αυτούς τους Σπάνιους Πόρους. Σε μια εποχή στην οποία υμνούσαμε την ευμάρεια και την αμετροέπεια, η κοινωνία μας είναι αναγκασμένη να προστατεύσει μια διαφορετική μορφή πλούτου, έναν πολύτιμο λίθο με τον οποίο καλείται να οικοδομήσει το μέλλον, θεμελιώνοντας το παρόν. Οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής είναι η μοναδική περιουσία της ανθρωπότητας στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης της δημόσιας υγείας.
Η σπανιότητα του ανθρώπινου πόρου μας προκαλεί να αντιληφθούμε τη σημασία του ίδιου του Ανθρώπου στην έκβαση της Ιστορίας. Ο άνθρωπος είναι αυτός που καταστρέφει, υποτάσσει, λοιδορεί και αυτός που διαμορφώνει το ρουν της Ιστορίας με τις ενέργειες και τις πράξεις του. Οι άνθρωποι της Πρώτης Γραμμής μας δείχνουν ποια είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής με την αρετή, την αυταπάρνηση και την μετριοπάθεια τους. Μας αποδεικνύουν με τον ανθρωπισμό τους ότι η σπανιότητα στην μοντέρνα κοινωνία ήταν η ιδιοτέλεια με την οποία αντιλαμβανόμασταν την ίδια μας την ύπαρξη.
Οι Σπάνιοι αυτοί Πόροι θα καθορίσουν το αποτέλεσμα με το οποίο θα αντικρίσουμε την επόμενη μέρα καθώς ο αντίπαλός τους φαίνεται να είναι ο Χρόνος. Η χρονική διάρκεια που θα χρειαστεί να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή και η δική μας προσαρμογή στις δικές τους νουθεσίες και απαιτήσεις αποτελούν το κλειδί ενός νικηφόρου αποτελέσματος. Αρκεί όμως ο Χρόνος να μην εξελιχθεί και αυτός σε Σπάνιο Πόρο.
Ο Ισοκράτης, Αθηναίος Ρήτορας και Λογογράφος μας επισημαίνει ότι «δεν φτάνει μόνο να επαινείτε τους ενάρετους ανθρώπους, θα πρέπει και να τους μιμείστε». Η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να αποτελεί σπανιότητα στην τελική έκβαση αυτής της μάχης. Ωστόσο όλοι μας χρειάζεται να σεβαστούμε την πολυτιμότητα της ζωής και να μιμηθούμε τη σπανιότητα του ήθους όλων των Ανθρώπων που μας υπηρετούν στην Πρώτη Γραμμή.
*Η φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου είναι από το σημερινό πρωτοσέλιδο της ισπανικής αθλητικής εφημερίδας Marca, η οποία απεικονίζει την 11άδα των ηρώων απέναντι στην πανδημία.
