Μια προσωπική μαρτυρία στο GHETTO για σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας

Η σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο συμβαίνει πολύ πιο συχνά από όσο νομίζεις. Η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι φλερτ, είναι μια μορφή βίας που αποβλέπει στον έλεγχο του θύματος, με τον θύτη να χρησιμοποιεί τα μέσα που τυχαίνει να διαθέτει (θέση, ιεραρχία, δύναμη, κοινωνικά στερεότυπα) για να επιβληθεί στο θύμα. Δεν συμβαίνει μόνο σε εργασιακούς χώρους μεγαλουπόλεων ή και μεγάλων εταιρειών. Συμβαίνει και στην επαρχία, όπως το παρακάτω περιστατικό που συνέβει κάπου στον δήμο Χαλκιδέων.

Η προσωπική μαρτυρία γίνεται στο www.ghettomagazine.gr από μια γυναίκα 34 ετών, η οποία ζει και εργάζεται στη Χαλκίδα. Μας ζήτησε με αφορμή την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου να μιλήσει για την δική της ιστορία. Ζήτησε να μείνει ανώνυμη ενώ για την υπόθεση που συνέβη πριν 8 χρόνια, από την πρώτη στιγμή κινήθηκε νομικά και η υπόθεση έχει κλείσει.

Ήθελε όμως να μοιραστεί δημόσια το μήνυμα που θέλει να περάσει σε όλες τις γυναίκες που έχουν βιώσει ή βιώσουν κάτι παρόμοιο.

Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή και ας διαβάσουμε την προσωπική της μαρτυρία:

“Ήμουν 26 ετών και είχα ξεκινήσει μια νέα δουλειά, ήμουν 10 μήνες στην επιχείρηση. Πήγαιναν όλα καλά και με τους συναδέλφους και με την δουλειά μου, προσπαθούσα να την μάθω καλά. Στον χώρο εργασίας μου οι σχέσεις ήταν τυπικές με όλους αλλά και πολύ καλές. Δεν υπήρχε κάτι που να με δυσαρεστεί με το περιβάλλον της εργασίας μου. Εκεί είχαμε δύο υπευθύνους και φυσικά τον διευθυντή με τον οποίο δεν είχαμε καθημερινή επαφή.

Ο ένας εκ των υπευθύνων με τον οποίο είχαμε και διαφορετικό πόστο στην δουλειά, αλλά την ίδια σχέση όπως με όλους τους υπόλοιπους, μία μέρα ξαφνικά μου σχολίασε το ντύσιμό μου. Μου είπε χαρακτηριστικά “Δεν θα φοράς κολάν στην δουλειά, είναι προκλητικά”. Το είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου, αισθάνθηκα κάπως άβολα, συνέχισα την δουλειά μου όμως, προσπαθώντας να μην δώσω σημασία. Να σημειώσω πως με το κολάν φορούσα ένα μακρύ φούτερ, δεν ήταν προκλητικό το ντύσιμό μου.

Μόλις τελείωσε και αυτός την δική του δουλειά, μπήκε στο αμάξι για να φύγουμε. Όλα καλά, μέχρι την στιγμή που κατάλαβα πως δεν πάμε από τον γνωστό δρόμο για να επιστρέψουμε στην δουλειά. Τον ρώτησα γιατί πάει από αλλού, και μου είπε “θα δεις, θα σε βγάλω από άλλο δρόμο”. Η φάση άρχισε να γίνεται πιο περίεργη όταν όχι μόνο δεν πήγε από άλλο δρόμο αλλά έστριψε ξαφνικά σε ένα σημείο το οποίο οδηγούσε σε ένα παραλιακό απομονωμένο μέρος. 

Μετά από περίπου ένα μήνα από αυτό το περιστατικό και ενώ δεν έχει συμβεί απολύτως τίποτα άλλο, χρειάστηκε να κάνω δύο εξωτερικές δουλειές για τις οποίες έπρεπε να διανύσω μία απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια. Τότε, ο συγκεκριμένος υπεύθυνος προσφέρθηκε να με πάει αυτός με το αμάξι του καθώς είχε και αυτός εξωτερικές δουλειές για την επιχείρηση. Όταν το πρότεινε υπήρχαν και άλλοι συνάδελφοι μπορστά οπότε σκέφτηκα “it’s ok”. Μπήκαμε λοιπόν στο αυτοκίνητό του, η κουβέντες μας ήτα λίγες, μετρημένες, ξέρετε αυτά τα αμήχανα που λέμε με μερικούς για να μην επικρατεί η σιωπή. Φτάσαμε στον προορισμό μου, κατέβηκα έκανα τις δουλειές μου ενώ με περίμενε στο αυτοκίνητο. Όταν εγώ τελείωσα, μου είπε πως έπρεπε να κάνει και την δική του δουλειά. Πήγαμε όντως, κατέβηκε και εγώ με την σειρά μου τον περίμενα. Μόλις τελείωσε και αυτός την δική του δουλειά, μπήκε στο αμάξι για να φύγουμε. Όλα καλά, μέχρι την στιγμή που κατάλαβα πως δεν πάμε από τον γνωστό δρόμο για να επιστρέψουμε στην δουλειά. Τον ρώτησα γιατί πάει από αλλού, και μου είπε “θα δεις, θα σε βγάλω από άλλο δρόμο”. Η φάση άρχισε να γίνεται πιο περίεργη όταν όχι μόνο δεν πήγε από άλλο δρόμο αλλά έστριψε ξαφνικά σε ένα σημείο το οποίο οδηγούσε σε ένα παραλιακό απομονωμένο μέρος. Τότε τον ρώτησα “Που πάμε από εδώ, τι δουλειά έχουμε εδώ” και εκείνος μου απάντησε “Θέλω να δω κάτι”. Δεν πέρασε ένα λεπτό και σταμάτησε στο σημείο αυτό σχεδόν μπορστά στην θάλασσα και βγαίνοντας από το αμάξι μου λέει “θέλεις να κάνουμε ένα μπάνιο;”.  Με έντονο ύφος του απάντησα “Όχι βέβαια! Πάμε στην δουλειά τώρα!”. Τότε λοιπόν έκανε κάτι που ειλικρινά δεν μπορούσα να πιστέψω. Ξαφνικά μένει γυμνός κατεβάζοντας το παντελόνι του και μου λέει “έλα για βουτιά” ενώ μου έδειχνε τα γεννητικά του όργανα. Σοκαρίστηκα, φρίκαραρα. Βγήκα γρήγορα από το αυτοκίνητο για να φύγω και μου φώναζε “Έλα για μια βουτιά, κοίτα εδώ δεν σου αρέσει;” Έφυγα τρέχοντας, σοκαρισμένη και μην μπορώντας να πιστέψω αυτό που είχε συμβεί.

Σκεφτόμουν μέσα μου πως αυτός ο άνθρωπος δούλευε εκεί 12 ολόκληρα χρόνια, και εγώ μόλις 10 μήνες. Ποιόν θα πιστέψουν;! Εγώ ένα 26 χρονο κορίτσι ενώ αυτός 45 χρονών με 3 παιδιά. 

Επέστρεψα στην δουλειά μου με ταξί και κλαμένη ζήτησα να μιλήσω στην άλλη μας υπεύθυνη. Φοβόμουν, θεωρούσα πως δύσκολα θα με πίστευαν, όμως ήμουν αποφασισμένη να πω την αλήθεια. Σκεφτόμουν μέσα μου πως αυτός ο άνθρωπος δούλευε εκεί 12 ολόκληρα χρόνια, και εγώ μόλις 10 μήνες. Ποιόν θα πιστέψουν;! Εγώ ένα 26 χρονο κορίτσι ενώ αυτός 45 χρονών με 3 παιδιά. Έδειχναν να του είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη. Όμως δεν γινόταν αλλιώς. Της είπα όλη την ιστορία αμέσως. Τα πάντα. Μου ζήτησε να ηρεμίσω, μου είπε να πάω σπίτι να ηρεμίσω και πως θα βρεθούμε και εκτός δουλειάς για να το συζητήσουμε. Έτσι κι έγινε. Έφυγα εκείνη την στιγμή για το σπίτι μου.

Τότε ξεκίνησε ένα άλλο πολύ δύσκολο κομμάτι. Ήθελα να το πω στον σύντροφό μου. Δεν σκέφτηκα στιγμή να μην το κάνω. Όμως, ενώ είσαι το θύμα, βάζεις τον ευατό σου, σε μια διαδικασία απολογίας. Ξεκίνησα να του λέω την ιστορία, ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο. Φοβόμουν να μην νομίσει στιγμή ότι είμαι ένοχη, ότι εγώ το προκάλεσα αυτό.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Και με την στήριξή του και την βοήθειά του το είπα και στην οικογένειά μου, την ίδια ημέρα. Μετά από 1-2 μέρες το είπα και στην κολλητή μου. Αυτή ήταν οι άνθρωποι που το μοιράστηκα αμέσως και με βοήθησαν να το περάσω όλο αυτό. Ήταν μεγάλη ανακούφιση όταν το μοιράστηκα μαζί τους και με βοήθησαν. Μετά κινηθήκαμε νομικά και όλα πήραν τον δρόμο που έπρεπε να πάρουν!

Σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό έπαιξαν και οι άνθρωποι στην επιχείρηση που δούλευα. Από την πρώτη στιγμή με στήριξαν και ήταν δίπλα μου. Αφού μίλησα ξανά με την υπέυθυνη μου, συναντηθήκαμε και με τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης. Άκουσε την ιστορία μου, και έκανε ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή πως ο άνθρωπος αυτός θα απολυθεί. Όπως και έγινε. Εμένα, μου δώσανε άδεια μία εβδομάδα, και όταν επέστρεψα στην δουλειά μου, είχαν απολύσει τον 45χρονο υπεύθυνο.

Να μιλήσουν αμέσως στους ανθρώπους που εμπιστεύονται. Στους δικούς τους ανθρώπους. Σε αυτούς που γνωρίζουν πως θα τις βοηθήσουν. Και ειλικρινά θα τους βοηθήσει πολύ αυτό. 

Μετά από ένα μικρό διάστημα, μαθεύτηκε πως είχε παρενοχλήσει και μία άλλη κοπέλα στην δουλειά. Μάλιστα εκείνη στις τουαλέτες. Και αυτή κινήθηκε νομικά μαζί με εμένα, το ίδιο διάστημα.

Πήρα λοιπόν την απόφαση να το πω δημόσια μετά από τόσα χρόνια και ενώ έχει κλείσει και νομικά, διότι ενώ είμαι εντάξει μέσα μου εδώ και πολύ καιρό, κάθε φορά που μαθαίνω μία τέτοια ιστορία ταράζομαι πολύ. Και η Σοφία Μπεκατώρου έκανε κάτι πολύ μεγάλο. Έτσι, θέλω να πω, πως δεν χρειάζεται να είσαι διάσημος ή αθλητής ώστε να βγεις και να το πεις. Και το μήνυμα που θέλω να δώσω σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω, είναι πως δεν πρέπει να φοβηθούν. Να μιλήσουν αμέσως στους ανθρώπους που εμπιστεύονται. Στους δικούς τους ανθρώπους. Σε αυτούς που γνωρίζουν πως θα τις βοηθήσουν. Και ειλικρινά θα τους βοηθήσει πολύ αυτό. Εγώ από την πρώτη στιγμή που το μοιράστηκα με τους ανθρώπους μου, αισθάνθηκα πιο ήσυχη, ανακουφίστηκα. Γνώριζα την αλήθεια μου δεν είχα κάνει τίποτα απολύτως, για να μην το πω. Στους δικούς σας ανθρώπους σε αυτούς που σας αγαπάνε με ανιδιοτέλεια, να μιλήσετε αμέσως.”

 

Photo cover: Hanna Barczyk