Η Χαλκίδα της Ειρήνης Λούκα

Γιατί ήρθες ή πώς βρέθηκες στη Χαλκίδα;

Γεννήθηκα στη Χαλκίδα, εδώ  μεγάλωσα, εδώ πήγα σχολείο, εδώ ξανά γύρισα μετά τις σπουδές μου, εδώ ζω και εργάζομαι.

 

3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη…

Νομίζω το  πρώτο πράγμα που θα ερχόταν σε κάθε Χαλκιδέο με αυτή την ερώτηση, είναι η θάλασσα.Έχει άλλη μαγεία το να ζεις κοντά στην θάλασσα, το ότι δεν την έχουμε εκμεταλλευτεί ούτε στο τόσο δα, είναι μια άλλη υπόθεση.

Το δεύτερο είναι τα λίγα κτίρια που υπάρχουν στην πόλη και έχουν διατηρηθεί, όπως το κόκκινο σπίτι, το σπίτι με τα αγάλματα, το δικαστικό μέγαρο, το τζαμί.  Λυπάμαι  πολύ για  όσα ακόμη  υπάρχουν στην πόλη και δεν έχουν ανακαινιστεί.

Το τρίτο είναι ότι  μπορείς να κανείς τις δουλειές σου και να δεις τους φίλους σου  χωρίς να έχεις χάσει όλη την μέρα οδηγώντας στην κίνηση.

 

3 πράγματα που δεν σου αρέσουν καθόλου στη Χαλκίδα;

Είμαι ένας άνθρωπος  που ζει καθημερινά την πόλη  και περπατάει μέσα σε αυτήν. Η Χαλκίδα δεν είναι φιλική  για τους ανθρώπους της, ούτε για τους επισκέπτες που έρχονται. Για να μην αναφέρω  για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.  Αυτοί είναι στο περιθώριο.  Δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, και οπού υπάρχουν, υπάρχει ένας κάδος ή μια κολόνα, ή μια πινακίδα, ή μια γλάστρα. Καμία πρόβλεψη, καμία πρακτικότητα .

Πέρα από τον κεντρικό εμπορικό μας δρόμο, την Αβάντων  και την Βενιζέλου, η Χαλκίδα είναι παιχνίδι στο Playstation για όποιον περπατά.

Το δεύτερο που δεν μου αρέσει  είναι η αισθητική της πόλης. Μια πόλη χωρίς ταυτότητα.  Άσχημος  και ανύπαρκτος φωτισμός όχι μόνο πιο έξω από το κέντρο της πόλης αλλά και μέσα στο ίδιο το κέντρο. Πινακίδες και επιγραφές παντού και χωρίς καμία πρόβλεψη, έλλειψη καθαριότητας. Καθόλου πράσινο!!!! Καθόλου δέντρα!!!

Το τρίτο είναι ότι η πόλη δεν έχει αξιοποιήσει τις γειτονιές της. Μια πόλη δεν μπορεί να είναι βιώσιμη μονό από την παραλία . Για να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει πρέπει να αξιοποιηθούν οι γειτονιές της, να αποκτήσουν χαρακτήρα, να μεγαλώσει η ακτίνα της πόλης. Έχουμε τόσο ωραία στενάκια και γειτονιές, είναι κρίμα να μένουν ερειπωμένα γιατί ότι ερημώνει, σβήνει .

 

Η πρώτη δουλειά που έκανες;

Δούλεψα στην επιχείρηση του πατέρα μου, είχα αναλάβει το λογιστικό κομμάτι. Λογιστήριο ίσον τάξη, πρακτικότητα, επαφή με πελάτες και προμηθευτές.

 

Με τι ασχολείσαι τώρα;

Είμαι συνιδιοκτήτρια στο  home radio  89,1.   

Πέρα από το δίωρο της εκπομπής, που είναι η πιο χαλαρωτική και ταξιδιάρικη ώρα της ημέρας μου, εξακολουθώ και  ασχολούμαι με όσα ασχολείται  κανείς σε μια επιχείρηση.  Μονό που το “προϊόν” είναι το ραδιόφωνο και η μουσική.

Η αλήθεια είναι ότι το ραδιόφωνο  έχει μια άλλη μαγεία, είναι ένα είδος τέχνης, δηλαδή μια μορφή έκφρασης. Είναι ο συνδυασμός ψυχής και μουσικής που συνθέτει το soundtrack της ζωής μας. Μέσω του ραδιοφώνου κάνεις τον κόσμο χαρούμενο, τον συντροφεύεις, τον ενημερώνεις, είσαι η παρέα του. Προτεραιότητα μας στον home είναι η αισθητική, ο πολιτισμός, η ατμόσφαιρα, και η προώθηση νέας μουσικής, προσπαθώντας να κρατήσουμε πάντα ποιότητα στο μουσικό κομμάτι της πόλης.
Λείπει η ποιότητα από την πόλη μας, γενικά και ειδικά.

 

Το πρώτο σου διαμέρισμα στη Χαλκίδα;

Το σπίτι μας είναι  στην παραλία της Χαλκίδας. Είμαι παιδί της θάλασσας από μικρή.

 

Τι κάνει κάποιον Χαλκιδέο;

Η αγάπη του να γίνει αυτή η πόλη καλύτερη, γιατί έχει την δυνατότητα.

 

Σε ποια άλλη πόλη της Ελλάδας θα μπορούσες να ζήσεις;

Όπου έχει θάλασσα νομίζω, θα πρέπει να αγαπήσω κάτι πάρα πάνω από την θάλασσα για να ζήσω  μακριά της.

 

Τι σου λείπει από την Χαλκίδα της παιδικής σου ηλικίας;

Από τη Χαλκίδα τίποτα, στην παιδική σου ηλικία όπου και να είσαι όλα ωραία φαντάζουν στα μάτια σου. Μου λείπουν αλλά πράγματα από την παιδική μου ηλικία, η ανεμελιά  που είχαμε, η αμπάριζα, τα ραντεβού που δίναμε χωρίς κινητά και ήμασταν όλοι στην ώρα μας, το ότι παίζαμε κουτσό στο πεζοδρόμιο. Τέτοια πράγματα!

 

Πού ζεις τώρα;

Εξακολουθώ και ζω  στην παραλία της Χαλκίδας κοντά στο 3^ο δημοτικό, σε ένα σπίτι που με φέρνει πιο κοντά στην θάλασσα και στον ουρανό.

 

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στη Χαλκίδα;

Το σπίτι μου, είναι το πρώτο μου που έρχεται στο μυαλό.

Home, τίποτα δεν έχει βγει τυχαία.

 

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;

Αν είχα ένα μαγικό ραβδάκι, σε μια μέρα θα έκανα όσα είπα ότι με ενοχλούν στην πόλη.

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο στη Χαλκίδα;

Δεν είναι μόνο ένα, νομίζω ότι τρώμε ωραία σε αρκετά μέρη, οπότε δεν θέλω να αδικήσω κάποιους λέγοντας μόνο ένα.

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου μπαρ και το αγαπημένο σου καφέ;

Δεν έχω αγαπημένο μπαρ, πάω οπού ξέρω ότι θα ακούσω την μουσική που μου αρέσει να ακούω για να πιω ένα ποτό. Για καφέ πάω παντού, συνήθως όπου με πάει η παρέα.

 

Η καλύτερη θεά στην πόλη;

Το κομμάτι της παραλίας της Χαλκίδας και του Καράμπαμπα. Αν και η πόλη έχει παρά πολλά κομμάτια με ωραία θεά και γωνιές, το καθένα με κάτι μοναδικό.

 

Μια συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Δεν έχω να σου πω. Στην πόλη μας γίνονται μονό συναυλίες γι αυτούς που ακούν Ελληνικά και mainstream . Αλλά μια μουσική βραδιά  που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι αυτή με τον Μιχάλη Δέλτα που τον είχαμε φέρει στο τότε Society για ένα live dj set και ήταν σαν να ήμασταν σε συναυλία με τον κόσμο να έχει γεμίσει την μισή  Βενιζέλου!

 

Ποιος Χαλκιδέος θα γινόταν ο καλύτερος πρόεδρος/ πρωθυπουργός της χώρας;

Όποιος πραγματικά αγαπάει την Ελλάδα και δεν τον νοιάζει η προβολή, το χρήμα  ή το να ξαναεκλεγεί. 

 

Ο αγαπημένος σου περίπατος όταν θες να χαλαρώσεις;

Οι Αλυκές  και η βεράντα μου .