Η “τρέλα” των διαδικτυακών μαθημάτων θέλει ψυχραιμία – Καραντίνα με την Ancka

Φίλοι, συνεργάτες, αναγνώστες του GHETTO μας μεταδίδουν το mood της δικής τους καραντίνας.

Ανοιχτή Επιστολή προς το GHETTO

Αγαπητό GHETTO,

μόλις διάβασα το άρθρο της κοινής (αγαπημένης) μας φίλης Φαίης Δουγαλή, και οφείλω να πω ότι συμφωνώ με την οπτική της, αλλά θα μου άρεσε να μιλήσω και να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου εμπειρία.

Είμαι μητέρα δύο παιδιών, εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στην εφηβεία και το άλλο είναι μόνο δέκα ετών. Αφήστε με να σας εκμυστηρευτώ πως στην πρώτη καραντίνα όλο αυτό ήταν περισσότερο ένα ταξίδι στο άγνωστο παρά μία περιπέτεια, όταν και τα δύο αγόρια μου είχαν να παρακολουθήσουν τα διαδικτυακά τους μαθήματα, που όλοι ξέρουμε πόσο καλά πήγε αυτό!!

Φαίνεται ότι τώρα στην δεύτερη καραντίνα, το σχολείο είναι πιο οργανωμένο, ωστόσο υφίστανται το βαρύ πρόγραμμα, και τις τόσες πολλές ώρες που περνούν τα παιδιά μας μπροστά από τον υπολογιστή.

Ωστόσο, προσπαθώ να μείνω ψύχραιμη απέναντι σε όλα αυτά τα email, τα σκαναρίσματα, τις εκτυπώσεις που μας παίρνουν όλη την μέρα, με αποτέλεσμα τα παιδιά να “τρελαίνονται” στο τέλος της.

Αν εξαιρέσεις όλα αυτά, προσπαθούμε να συμβαδίζουμε με τους κανόνες που κάθε μέρα αλλάζουν και ευχόμαστε να έρθουν καλύτερες μέρες! Και ένα καλύτερο σχολικό σύστημα.

Υ.Γ: Και όχι, δεν οργανώνω τις ντουλάπες μου!!!

ANCKA