Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ζώων, ο Δήμος ο σκύλος του 𝑮𝑯𝑬𝑻𝑻𝑶, επισκέφθηκε την Ειρήνη Ταπούτη, γιατί έχει βαλθεί να μας πείσει πως κάθε άνθρωπος αξίζει να έχει έναν φίλο του στο σπίτι! Είναι μία διαφορετική συνέντευξη από όλες τις άλλες! Η Ειρήνη Ταπούτη είναι η γιατρός του Δήμου τόσο στην ζωή του στους δρόμους, όσο κι έπειτα που υιοθετήθηκε.
-Κυρία Ταπούτη καλημέρα! Μπορώ να σας μιλάω στον ενικό;
Φυσικά Δήμο μου, εμείς τώρα πια είμαστε φίλοι.
-Πότε αισθανθήκατε πρώτη φορά πως κάτι παραπάνω σας συνδέει με τα ζώα και θέλετε να ασχοληθείτε με τη φροντίδα και την ίασή τους;
Ήμουν στην εφηβεία, όταν ανακάλυψα ένα ιδιαίτερο συναίσθημα να με συνδέει με τα ζώα. Απογειώθηκε βέβαια με τις σπουδές και γενικά δε σταμάτησε ποτέ να μεγαλώνει. Ειδικά όταν άρχισα να ασχολούμαι με τα αδέσποτα, κατάλαβα πως γι’αυτό με έστειλε Ο Θεός στη γη. Ένιωθα πως ήρθα εδώ για να εκτελέσω αυτό το έργο!
-Υπάρχουν στιγμές που κουράζεσαι πάρα πολύ και τελειώνει η υπομονή σου;
Κάθε άλλο! Παίρνω τόση αγάπη που γεμίζει η καρδιά μου. Το να μπορεί άλλωστε ένας άνθρωπος στην ηλικία μου να δουλεύει 15 ώρες τη μέρα, 365 μέρες το χρόνο, είναι επειδή με αποζημιώνει η δική σας αγάπη. Σ’εμένα προσωπικά ήταν και το δεκανίκι της ζωής, τα ζώα μου. Σε όλα τα δύσκολα που πέρασα (που δεν ήταν και λίγα), η επαφή με τα ζώα με γιάτρευε και μου έδινε δύναμη να συνεχίσω.
-Τελικά ένα ζώο είναι στήριγμα ή υποχρέωση;
Η συνύπαρξη σου με ένα ζώο, μπορεί να σου αφαιρεί λίγο χρόνο και λίγα χρήματα από το πορτοφόλι σου, αλλά είναι τόσα αυτά που σου δίνουν… Αυτά τα μάτια τους, αυτό το βλέμμα τους, που πιο μεγάλο όπλο δε θα μπορούσε να τους δώσει η φύση.
Σε κοιτάζουν και ξέρουν τι αισθάνεσαι και τι θέλεις! Αυτή η λατρεία και η άνευ όρων αποδοχή που παίρνεις από αυτό το πλασματάκι (που δεν τα παίρνεις αυτά από κανέναν άνθρωπο), είναι ένα θαύμα.
Ε, όλα αυτά είναι λόγος να έχει κάθε άνθρωπος ένα ζώο. Είναι τόσα λίγα αυτά που έχεις να κάνεις για εκείνο, σε σχέση με όσα σου προσφέρει.
-Τι είναι αυτό που μας δένει τόσο πολύ με τους ανθρώπους;
Πιστεύω πως κρύβεται μια επιπλέον αίσθηση. Επειδή είστε πολύ αθώα πλάσματα κι έτσι βρίσκεστε πιο κοντά Στο Θεό, νιώθετε όλα όσα είναι ο άνθρωπος σας.
Από τη φύση σας, ρουφάτε το χαρακτήρα μας και όσα νιώθουμε και γίνεστε αυτό που είμαστε εμείς.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που τα σκυλιά σε πολλές περιπτώσεις, πάσχουν από τα προβλήματα υγείας που πάσχουν και τα αφεντικά τους!
-Αλήθεια συμβαίνει αυτό;
Ναι! Το έχω δει πάρα πολλές φορές, ειδικά με τις παθήσεις του θυρεοειδή αδένα!
Είναι λες και γίνονται το καθρέφτισμα του ανθρώπου τους. Αυτό μ’εντυπωσιάζει πάντα και νομίζω δε θα πάψει να μ’εντυπωσιάζει η ταύτιση του σκύλου με τον άνθρωπο!
-Συμβαίνει το ίδιο με τις γάτες;
Οι γάτες είναι πιο ανεξάρτητα πλάσματα. Πραγματικά δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν κατάφερε ο άνθρωπος να τις εξημερώσει. Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Όταν βέβαια, δεθεί μία γάτα με τον άνθρωπο της, είναι το κάτι άλλο!
-Τι θα συμβούλευες όσους μας αγαπούν και τι όσους δε μας αγαπούν;
Σε όσους σας αγαπούν θα έλεγα να συνεχίσουν να το κάνουν και όποιος έχει ένα σκυλάκι, να κάνει μία υπέρβαση και να πάρει ακόμα ένα από το δρόμο. Ας ανοίξει ο καθένας από εμάς την πόρτα του σπιτιού και της καρδούλας του. Ίσως έτσι καταφέρουμε να σώσουμε πολλά σκυλάκια όπως σώθηκες κι εσυ. Μήπως κάποια στιγμή λυθεί το πρόβλημα που λέγεται «αδέσποτος πληθυσμός» σε αυτή τη χώρα.
Σε αυτούς που δε σας αγαπούν θα έλεγα: «Δεν ξέρετε τι χάνετε»!!!
-Πως μπορεί κάποιος που δεν είχε ποτέ ζώο να δοκιμαστεί ως «γονέας» ενός από τους φίλους μου που ζουν στο δρόμο;
Θα πρέπει να συνυπάρξει για κάποιο διάστημα μαζί του. Αν νιώθει ένα μικρό κενό μέσα του, που αναζητά κάλυψη, τότε αρκεί να αφήσει το μυαλό και την καρδιά του ελεύθερα και να χαϊδέψει ένα σκύλο!
Αλλά να αφήσει πραγματικά το μυαλό του ελεύθερο. Γιατί αυτά που θα πάρει χαϊδεύοντας ένα σκύλο, είναι πέρα από αυτά που φαντάζεται!
-Πως μπορούμε να πείσουμε εκείνους που δε θέλουν να ακούν για μας, να μας χαρίσουν αυτό το χάδι;
Ένας άνθρωπος αξίζει να δώσει στον εαυτό του αυτή την ευκαιρία! Μία μέρα να συνυπάρξει με ένα σκύλο, θα είναι για πάντα ο αγαπημένος του!
-Σ’ευχαριστούμε πολύ γιατρέ μας γι’αυτή την όμορφη κουβέντα!
Εγώ σας ευχαριστώ Δήμο μου, που κάθε μέρα μου τη μεταμορφώνεται σε γιορτή.
Χρόνια σας πολλά!
