«Οι γυναίκες είναι ικανές από το μηδέν να κάνουν το παν» μας διαμηνύει ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι περιγράφοντας τη δύναμη της γυναικείας ψυχής που μπορεί με λίγα μέσα να φτάσει το ακατόρθωτο. Η ημέρα της γυναίκας ιστορικά ξεκίνησε το 1909 στη Νέα Υόρκη ως «Εθνική Ημέρα της Γυναίκας» και διοργανώθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής κατόπιν εισήγησης της Τερέζα Μαλκίελ. Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στη Γερμανία στις 8 Μαρτίου, είτε επειδή ήταν Κυριακή είτε ως ανάμνηση της απεργίας από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη. Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να τη γιορτάζουν στο Διεθνές Γυναικείο Έτος το 1975, ενώ το 1977 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε τα κράτη μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι αφιερωμένη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στον παγκόσμιο αγώνα των γυναικών κατά της κρίσης της Covid-19. Οι γυναίκες πρωτοστατούν στον αγώνα κατά της πανδημίας καθώς αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Οι γυναίκες με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης και επιτελούν έναν κομβικό ρόλο στην προστασία της δημόσιας υγείας.
Πολλές γυναίκες επίσης έχουν πληγεί σοβαρά από την κρίση λόγω της απώλειας θέσεων εργασίας ή της απασχόλησής τους σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Ακόμη πολλαπλασιάστηκαν τα φαινόμενα εργασιακής εκμετάλλευσης και καταδείχτηκαν οι ανεπάρκειες πρόσβασης των γυναικών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων εξακολουθεί να ανέρχεται σε 14% στην Ευρώπη και 23% παγκοσμίως αναδεικνύοντας το έλλειμμα της αρχής της «ίσης αμοιβής για ίση εργασία» που θεσμοθετήθηκε με τη Συνθήκη της Ρώμης το 1957.
Επιπροσθέτως, οι συνεχόμενοι εγκλεισμοί έχουν οδηγήσει σε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας. Πολλές γυναίκες, λόγω των μέτρων περιορισμού της κίνησης και της κοινωνικής επαφής, εγκλωβίστηκαν στο σπίτι τους αντιμέτωπες με την έμφυλη βία, φαινόμενο με πολιτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και οικονομικές προεκτάσεις. Η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, δηλαδή η «σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», αποτελεί το πλαίσιο πολιτικής δράσης που γίνεται αποδεκτό και προωθείται σε πανευρωπαϊκέ επίπεδο.
Η ισότητα των φύλων αποτελεί τον πυρήνα μιας αρμονικά αναπτυσσόμενης κοινωνίας και αφορά όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και όλους όσοι καταλαμβάνουν θέσεις στο δημόσιο βίο και μπορούν να συμβάλλουν στην εφαρμογή πολιτικών που εξαλείφουν τις ανισότητες και προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη.
Η πόλη μας έχει την τιμή να κατακλύζεται από γυναίκες που έχουν την πρωτοκαθεδρία στον πολιτικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό χώρο και οι οποίες με παρρησία συμμετέχουν στο στίβο μάχης της εξέλιξης της τοπικής μας κοινότητας. Θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε ενδεικτικά μερικές από τις γυναίκες της πόλης με πλούσια δράση προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να αποδώσουμε φόρο τιμής στην Ημέρα της Γυναίκας.
Βασιλική Θάνου
Η Βασιλική Θάνου ήταν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1950, είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Εντάχθηκε στο δικαστικό σώμα το 1975 και προήχθη σε πρόεδρο Πρωτοδικών το 1992, σε εφέτη το 1996 και σε πρόεδρο Εφετών το 2005. Μετά την προαγωγή της σε αρεοπαγίτη, από το 2008 μέχρι το 2014 υπηρέτησε στο Δ’ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου. Από το 2014 προήχθη σε αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου και προεδρεύει του ίδιου αυτού τμήματος.
Στις 27 Αυγούστου 2015 κλήθηκε στο προεδρικό μέγαρο όπου ορκίστηκε υπηρεσιακή πρωθυπουργός και στη συνέχεια υπέγραψε το πρωτόκολλο ανάληψης των καθηκόντων της. Την επομένη μέρα ορκίστηκε η υπηρεσιακή κυβέρνηση Θάνου. Στη συνέχεια ενέλαβε τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015. Τη διαδέχθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2015 ο Αλέξης Τσίπρας.
Έλενα Βάκα
Η πρώτη ιστορικά γυναίκα Δήμαρχος του Δήμου Χαλκιδέων, απόφοιτη της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει κατά το παρελθόν Αντιδήμαρχος Οικονομικών και Διοίκησης του Δήμου Χαλκιδέων και Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Χαλκίδας, ενώ είναι μέλος των Παραρτημάτων Χαλκίδας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, μέλος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας καθώς και μέλος του Πανευβοϊκού Συλλόγου ΑμεΑ «Άνθρωπος, Ελπίδα, Πολιτισμός».
Βούλα Αγιοστρατίτη
Η πρώην Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εύβοιας και εν δυνάμει Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Εύβοιας, απόφοιτη του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Πιστώνεται την τουριστική ανάδειξη του νησιού μας, των προϊόντων και της γαστρονομίας του, καθώς και την κατοχύρωση του Ευβοϊκού σήματος ποιότητας. Το σημαντικότερο, αποτελεί τη γυναίκα που πρωτοστάτησε στην αναγνώριση της Εύβοιας ως νησιωτικής περιοχής.
Πέρη Καραμούζη
Η γυναίκα ηθοποιός που συμβάλλει τα μέγιστα στην θεατρική εκπαίδευση και ψυχαγωγία του θεατρόφιλου κοινού της πόλης. Ψυχή του Θεάτρου Περι-Τεχνών, φιλοξενεί γνωστά θεατρικά έργα από περιοδεύοντες θιάσους αλλά και ανεβάζει δικές της θεατρικές παραγωγές με αλάνθαστο ένστικτο και εκλεπτυσμένα καλλιτεχνικά κριτήρια που προάγουν την πολιτιστική ζωή της πόλης.
Κάτια Μεγάλου
Η Αντιδήμαρχος Υγείας του Δήμου Χαλκιδέων, απόφοιτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην οποία εκπόνησε και τη διδακτορική της διατριβή. Ολοκλήρωσε την ειδικότητα της ως καρδιολόγου στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «ο Ευαγγελισμός». Έχοντας πιστοποιηθεί στη Συμπληρωματική εξ αποστάσεως εκπαίδευση του Πανεπιστημίου Αθηνών σε θέματα Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας αποτελεί την γυναίκα που δίνει την επιτελική μάχη ενάντια στη πανδημία.
Αναστασία Τζελά
Η Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Χαλκιδέων και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Έγκριτη δικηγόρος εργάζεται με κοινωνική ευαισθησία για την εύρυθμη λειτουργία του Παραρτήματος Εύβοιας του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, επιδιώκοντας την ενίσχυση των υπηρεσιών στήριξης της οικογένειας και του παιδιού στην κοινότητα, αλλά και την προώθηση και στήριξη των θεσμών αναδοχής και υιοθεσίας των παιδιών.
Ιωάννα Δαριβέρη
Η Ιωάννα Δαριβέρη σπούδασε στη Νομική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 2015 διατηρεί Δικηγορικό Γραφείο στην πόλη της Χαλκίδας με ειδίκευση στο Αστικό Δίκαιο. Από το 2014 είναι Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Χαλκιδέων. Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου (2017-2018), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Οργανισμού Παιδείας, Προστασίας και Αλληλεγγύης Χαλκίδας (2014-2018) , της Δημοτικής Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης (2014-2018) και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου Χαλκιδέων. (2014-2016).
Οι εξέχουσες αυτές προσωπικότητες της Χαλκίδας αποτελούν μια μόνο μειονότητα της δυναμικής και της αποτελεσματικότητας της γυναικείας χειραφέτησης σε όλους τους τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού βίου της πόλης. Η πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της Χαλκίδας αποκτά χρώμα και υπόσταση όταν καθοδηγείται από όλες τις επώνυμες ή ανώνυμες γυναίκες που, είτε έχοντας τα ηνία είτε λειτουργώντας ως αφανείς στρατιώτες, υπηρετούν με ανώτερα ιδανικά την πόλη κάνοντάς μας υπερήφανους που συνυπάρχουμε δίπλα τους.
«Όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν αξία αν δεν υπήρχαν οι γυναίκες», η πασίγνωστη φράση του Αριστοτέλη Ωνάση. Σε ένα ευρύτερο και αναλυτικότερο πλαίσιο οι γυναίκες είναι αυτές που δίνουν τον πλούτο σε κάθε κοινωνία. Γιατί είναι εκείνες, από τη μητέρα μας έως τη σύντροφό μας, που μας προσφέρουν μια ζωή γεμάτη στοργή και αγάπη. Δηλαδή τον αληθινό θησαυρό.
Ιmage: Unsplash