.jpg)
Ποιος δεν θα μπορούσε να πει ότι ξέρει να κινηθεί στη Χαλκίδα με κλειστά μάτια; Κακά τα ψέματα, το κέντρο της πόλης μας είναι μικρό και θεωρείται ευκολάκι να προσανατολιστεί ακόμα και ένας ξένος.
Και όμως, υπάρχουν κάποια καλά “κρυμμένα” στενάκια, που μπορεί ποτέ μας να μην τα έχουμε διασχίσει, είτε γιατί δεν τα προσέξαμε, είτε γιατί αμφιβάλλαμε για το που οδηγούν, είτε ακόμα γιατί μας φάνηκαν αδιέξοδα.
Κι όμως, αυτά πάντα υπήρχαν εκεί για να μας εξυπηρετήσουν να κόψουμε δρόμο, καμιά φορά κρύβοντας και εκπλήξεις!
Και επειδή “Ghetto” χωρίς…στενάκια δεν γίνεται, είπαμε να κάνουμε τις βόλτες μας και να ανακαλύπτουμε ένα-ένα τα μικρά περάσματα της πόλης που μέχρι τώρα δεν γνωρίζαμε!
- Κάπως έτσι, σε μια διαδρομή που έχω κάνει πάρα πολλές φορές στη ζωή μου, έπεσε το μάτι μου σε ένα δρομάκι, το οποίο δεν έχει καν όνομα!Είναι κάθετο στην οδό Χατζοπούλου, λίγο μετά την διασταύρωση με την οδό Κουκούλη και πριν την Τζαβέλλα. Η αλήθεια είναι πως το είχα παρατηρήσει ξανά, αλλά ήμουν σίγουρη ότι πρόκειται για αδιέξοδο. Και αφού δεν βιαζόμουν να πάω κάπου, είπα να ρίξω μια ματιά…κι ας χαθώ!
Σε αυτό το ανώνυμο-“αβάπτιστο” στενάκι, με περίμενε μια έκπληξη!Ανάμεσα σε δύο σπίτια, υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι, που ειλικρινά δεν το είχα παρατηρήσει ποτέ και πιστεύω ότι πολύς κόσμος δεν το έχει δει…δεν μπορεί να έχω τόσο μεγάλο πρόβλημα παρατηρητικότητας! Δεν έχω πληροφορίες για το εκκλησάκι, αλλά πραγματικά φαίνεται τόσο γραφικό δίπλα στις μονοκατοικίες με τα ασπρισμένα πεζούλια που συνάντησα στη συνέχεια!
!!!UPDATE!!! Σύμφωνα με τις έγκυρες πληροφορίες του προγραμματιστή μας, το εκκλησάκι αυτό είναι ένα είδος μονής, ονομάζεται “Ρόδον το Αμάραντον” και ανήκει στο παλαιό ημερολόγιο.
Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι είναι αδιέξοδο, αλλά αποφάσισα…να ζήσω τη ζωή στα άκρα…και συνέχισα περιμένοντας ότι κάποιος θα βγει στο μπαλκόνι να με ρωτήσει τι ακριβώς ψάχνω, καθώς το στενό αυτό μοιάζει περισσότερο με προέκταση των αυλών των σπιτιών, παρά με δρόμο! Και όμως, το δρομάκι αυτό στο τέλος του διασταυρώνεται με την οδό Μενεδήμου, η οποία στη συνέχεια βγαίνει στην Κουκούλη.
Είχα διανύσει μόλις λίγα μέτρα πέρα από την Χατζοπούλου και βρέθηκα μπροστά σε ένα σκηνικό, από τη Χαλκίδα μιας άλλης εποχής, με παλιά σπίτια, μονοκατοικίες και μια αίσθηση ότι κάποτε αυτός ο δρόμος ήταν γνωστό πέρασμα!
Το δυσάρεστο είναι, ότι υπάρχουν κάποια πολύ παλιά και όμορφα σπίτια, που δυστυχώς έχουν αφεθεί και καταστρέφονται μέρα με τη μέρα, όπως συμβαίνει άλλωστε με τα περισσότερα παλιά-γραφικά σπίτια στην Χαλκίδα και λογικά κάποια στιγμή στη θέση τους θα χτιστούν πολυκατοικίες!
- Ένα δεύτερο στενάκι που διέσχισα επίσης για πρώτη φορά, παρόλο που έχω ξαναπεράσει από μπροστά του αρκετές φορές, έχει όνομα και είναι η οδός Αμαζόνων. Ξεκάθαρα too much ονομασία για ένα τόσο μικρό δρομάκι!
Το όνομα αυτό το πήρε από τις Αμαζόνες τις ελληνικής μυθολογίας, τις οποίες πολέμησαν ο Ηρακλής με τον Θησέα και κατάφεραν να πάρουν αιχμάλωτη την Αμαζόνα Αντιόπη. Όταν οι υπόλοιπες προσπάθησαν να επιτεθούν ξανά στον Θησέα, έχασαν για άλλη μια φορά , αλλά η Αντιόπη κατάφερε να γλιτώσει όσες τραυματίστηκαν και τις φυγάδευσε στη Χαλκίδα για περίθαλψη.
Αυτό λοιπόν το μικρό στενάκι με το εντυπωσιακό όνομα, βρίσκεται σχεδόν στην ίδια γειτονιά με το προηγούμενο, στην οδό Δ. Δημητρίου, η οποία είναι κάθετη της Χατζοπούλου, λίγο πριν φτάσουμε στην Γαζέπη. Ουσιαστικά είναι ένα πέρασμα από την Δ. Δημητρίου, στην Γαζέπη,ακριβώς μπροστά στην πιάτσα των ταξί απέναντι από το Νοσοκομείο.
Είναι τόσο μικρό δρομάκι, που τα σπίτια που στέκονται απέναντι το ένα στο άλλο έχεις την αίσθηση ότι θα ακουμπήσουν μεταξύ τους! Και σε αυτό το στενάκι κυριαρχούν τα παλιά σπίτια, πάλι σε όχι τόσο καλή κατάσταση και τα περισσότερα δεν κατοικούνται.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτή η εγκατάλειψη και η ησυχία που κυριαρχεί σε αυτό το στενάκι, αποπνέει μια παράξενη γοητεία, σε σχέση με την βαβούρα και την κίνηση των κεντρικότερων δρόμων της πόλης.
Ίσως παίζει ρόλο και το ότι ακόμα κι αν νομίζεις ότι ξέρεις καλά την πόλη που μένεις, σε εκπλήσσει να ανακαλύπτεις ακόμα κι ένα μικρό δρομάκι που δεν έτυχε να περάσεις ποτέ πριν!
Μετά από αυτή τη βόλτα, αποφάσισα να παρατηρώ περισσότερο γωνιές και δρόμους της Χαλκίδας και νομίζω ότι υπάρχουν και άλλες διαδρομές άγνωστες για κάποιους, γνωστές για κάποιους άλλους, πάντως σίγουρα με ενδιαφέρον και κρυμμένες ομορφιές!
